Κεραυνός εν αιθρία για τους δημοσιογράφους σίγουρα δεν ήταν. Τα τελευταία δύο τουλάχιστον χρόνια, το όνομα του πρώην υπουργού Μάριου Δημητριάδη ήταν μεταξύ εκείνων που συζητούντο στις έρευνες για το σκάνδαλο των χρυσών διαβατηρίων. Περισσότερο, βεβαίως, στις αστυνομικές έρευνες βρισκόταν εμπλεκόμενο το δικηγορικό γραφείο μελών της οικογένειάς του. Λόγω, όμως, της θητείας του σε υπουργείο, ο ίδιος συγκέντρωνε πάνω του τα φώτα της δημοσιότητας. Όσοι λίγο ή πολύ γνώριζαν την υπόθεση, ανέμεναν ότι κάποια στιγμή θα βρισκόταν στο εδώλιο μαζί με άλλα συγγενικά του πρόσωπα.

Βεβαίως, το ότι κατηγορήθηκε στο επαρχιακό δικαστήριο Λευκωσίας δεν συνεπάγεται αυτομάτως και την ενοχή του. Όπως ο καθείς, είναι αθώος μέχρι την στιγμή κατά την οποία η Δικαιοσύνη θα αποφανθεί. Ο κ. Δημητριάδης είναι ανάμεσα στα φυσικά πρόσωπα που κατηγορούνται για αδικήματα τα οποία σχετίζονται με διαφθορά, δεκασμό, συνωμοσία προς καταδολίευση και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Στον ίδιο, με βάση το κατηγορητήριο, καταλογίζεται ότι επενέβη σε διαδικασία έγκρισης πολιτογραφήσεων.

Το κουβάρι της υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται από τις έρευνες για την πολιτογράφηση τριών προσώπων από την Καμπότζη. Συγκεκριμένα, όπως έγραψε χθες το philenews, είχε διαφανεί ότι ανδρόγυνο και ο ενήλικας υιός, είχαν πολιτογραφηθεί με ψευδείς παραστάσεις και/ή απόκρυψη ουσιωδών γεγονότων. Από τον έλεγχο των φακέλων των εν λόγω προσώπων, είχε διαπιστωθεί ότι πάροχος υπηρεσιών για τους σκοπούς της πολιτογράφησής τους ήταν συγκεκριμένο δικηγορικό γραφείο.

Από την πλευρά του ο Μάριος Δημητριάδης, χθες, σε γραπτή δήλωσή του υποστηρίζει ότι για να κατηγορηθεί, «επιστρατεύτηκαν ψευδείς ισχυρισμοί και κακόβουλες κατηγορίες». Δεν είμαστε σε θέση να επιβεβαιώσουμε ή να διαψεύσουμε τον ισχυρισμό του πρώην υπουργού, ο οποίος υπενθυμίζουμε ότι βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα και για ένα ακόμη διαφαινόμενο σκάνδαλο, που αφορά την περιβόητη συμφωνία ιδιωτικοποίησης του λιμανιού Λεμεσού με όρους που επιβαρύνουν το κράτος.

Εκείνο το οποίο, όμως, με σιγουριά μπορούμε να κάνουμε είναι να εστιάσουμε σε συγκεκριμένη αναφορά του κ. Δημητριάδη στη χθεσινή γραπτή δήλωσή του: «Παρόλα αυτά, η στοχοποίησή μου ήταν προαποφασισμένη και αυτό για να στραφεί η προσοχή μακριά από όσους έχουν την πραγματική ευθύνη για το Κυπριακό Επενδυτικό Πρόγραμμα».

Τοποθέτηση όλο ουσία. Αλήθεια, ποιοι είναι αυτοί που έχουν την πραγματική ευθύνη για τα χρυσά διαβατήρια κύριε Δημητριάδη; Αφού δεν είστε εσείς και είναι άλλοι, γιατί δεν τους κατονομάζετε, ώστε να τους μπαγλαρώσουν οι Αρχές και να τελειώνουμε; Μήπως κατά τη διάρκεια των ερευνών τους είπατε και οι αρμόδιοι σας αγνόησαν; Αν ναι, πέστε τους και σε εμάς και δεσμευόμαστε (κανονικά, όχι στο στυλ Νίκαρου) να τους δημοσιοποιήσουμε ώστε να μην μπορούν οι διωκτικές Αρχές να κάνουν την πάπια. Έχετε στοιχεία; Αν ναι, γιατί δεν τα δίδετε;

Το πόρισμα της «επιτροπής Νικολάτου» επέρριψε ευθύνες στο Υπουργικό Συμβούλιο στο οποίο υπηρετήσατε. Κάποιους από εκεί μέσα εννοείτε; Τον επικεφαλής της τότε κυβέρνησης; Κάποιους άλλους; Εκτός αν πέταξες κι εσύ μια αοριστολογία για να στραφεί η προσοχή της κοινής γνώμης αλλού από εσένα. Όποιος ισχυρίζεται ότι είναι αθώος και γνωρίζει τους πραγματικούς ενόχους, έχει υποχρέωση να μιλήσει κύριε Δημητριάδη. Όταν διασύρεται μια πατρίδα, ένοχοι είναι κι όσοι γνωρίζουν και σιωπούν.

ΥΓ: ΑΣΕ ΜΑΣ ΚΥΡΙΕ ΚΑΔΗ!

Ενοχλήθηκε ο κύριος Καδής επειδή ασκήσαμε κριτική στον Πρόεδρο γιατί τον πρότεινε για τη θέση του Επιτρόπου της Κύπρου στην ΕΕ. Όλες οι χώρες εισηγήθηκαν πρόσωπα τα οποία βρίσκονται σε πολιτειακά αξιώματα, είπε. Είναι ακόμη πιο εκνευριστικό όταν προσπαθεί να υποτιμήσει τη νοημοσύνη μας. Άλλο ένας Πρόεδρος να προτείνει έναν υπουργό ή έναν άλλο αξιωματούχο της κυβέρνησής του κύριε Καδή. Το θέμα μαζί σου είναι ότι από το 2007 έως και σήμερα, άλλαξες τις κυβερνήσεις και τα υπουργεία όπως τα πουκάμισα. Υπουργός Υγείας επί Τάσσου, υπουργός Παιδείας στην πρώτη κυβέρνηση Αναστασιάδη, υπουργός Γεωργίας στην δεύτερη κυβέρνηση Αναστασιάδη και τώρα Επίτροπος επί διακυβερνήσεως Χριστοδουλίδη. Πώς τα καταφέρνεις άραγε να κολλάς με όλους τους Προέδρους επί 17 χρόνια; Ούτε ο σούπερμαν της πολιτικής να ήσουν ώστε να μπορείς να είσαι υπουργός επί όλων των θεμάτων. Αν υπήρχε βραβείο Νόμπελ στην ανακύκλωση δεν το έχανες με τίποτα άνθρωπέ μου!