Η μεγαλύτερη απόλαυση του καλοκαιριού μπορεί και να μην είναι οι διακοπές.
Είναι να απολαμβάνεις την πόλη που μένεις, όταν όλοι οι άλλοι λείπουν. Ή τουλάχιστον οι περισσότεροι. Να είναι ησυχία, να υπάρχουν παντού λιγότερες αν όχι μηδενικές ουρές αναμονής και το κυριότερο να είναι άδειοι οι δρόμοι.
Αποστάσεις που σε ώρες αιχμής θέλεις μια ώρα να τις διανύσεις, τώρα λιγότερο από 15 λεπτά είναι αρκετά. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς αν θα φτάσεις στην ώρα σου. Δεν φτάνεις σε φανάρια με κάμερες τροχαίας και να τρέμει το φυλλοκάρδι σου αν θα σε γράψουν, έχεις χρόνο να υπολογίσεις τις επόμενες κινήσεις σου. Και δεν κινδυνεύεις να πιαστείς στα χέρια ή έστω να αρχίσεις να φωνάζεις με κάποιον άλλο οδηγό για μισό μέτρο ελευθέρου δρόμου ή επειδή σου κορνάρισε για τα δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου που άργησες να πάρεις μπρος.
Ω ναι. Αυτές οι μέρες που λείπουν πολλοί είναι υπέροχες. Το απολαμβάνεις τόσο πολύ, που ενώ οδηγείς και βλέπεις αραιά που και που μερικά αυτοκίνητα, σκέφτεσαι πόσο δίκαιο είχε ο Ζαν Πολ Σαρτρ ότι κόλαση είναι οι άλλοι. Οι άλλοι οδηγοί συγκεκριμένα.
Οι οποίοι σιγά σιγά θα αρχίσουν να επιστρέφουν και αυτοί στην καθημερινότητά τους. Και οι δρόμοι πάλι θα γεμίσουν και θα ξεχειλίσουν όταν τον Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουν τα σχολεία και όταν κάθε κατεργάρης θα είναι πίσω στον πάγκο του.
Το κυκλοφοριακό είναι από τα σημαντικότερα προβλήματα της σύγχρονης ζωής. Είναι τρομακτικά μεγάλο το χρονικό διάστημα που περνούμε κολλημένοι μέσα στα αυτοκίνητά μας. Ακίνητοι εμείς και ο χρόνος να τρέχει. Κάτι που μας πιέζει, μας συνθλίβει και μας φορτώνει ένα διαρκές άγχος.
Οι πολιτικοί τάζουν και εφαρμόζουν κάθε είδους ευφάνταστου μέτρου. Γίνονται μελέτες και ανακοινώνονται νέα έργα. Τα οποία όταν έρθει ο καιρός να εφαρμοστούν αποδεικνύονται σταγόνα στον ωκεανό και δεν λύνουν το πρόβλημα. Γιατί στο μεταξύ, έχουν προστεθεί και νέοι οδηγοί και νέα αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα η κίνηση στους δρόμους να μην μειώνεται ποτέ.
Πράγμα, απόλυτα δικαιολογημένο, αν λάβουμε υπόψη μας πως εναλλακτικές επιλογές δεν έχουμε. Οι δημόσιες συγκοινωνίες είναι ανύπαρκτες και εξυπηρετούν ελάχιστους, που έχουν να κάνουν πολύ συγκεκριμένες διαδρομές. Υπάρχουν ολόκληρες περιοχές που τα λεωφορεία, δεν περνούν καν από εκεί. Και το κυριότερο και τα λεωφορεία τους ίδιους δρόμους χρησιμοποιούν, επομένως και αυτά στην ίδια κίνηση πήζουν καθημερινά.
Η μόνη λύση για το κυκλοφοριακό είναι ο Αύγουστος. Με λίγα λόγια οι περισσότεροι να απουσιάζουν και να μην οδηγούν. Μέχρι να συμβεί κάτι τέτοιο, που φυσικά δεν πρόκειται υπομονή. Το μόνο που μας σώζει.
