Φέτος έκλεισαν κιόλας 50 χρόνια από το προδοτικό πραξικόπημα (15/7/2024) που προκάλεσε η Χούντα των Συνταγματαρχών της Ελλάδος η οποία είχε επιβάλει (21/4/1967) καθεστώς στυγνής δικτατορίας. Ακολούθησε η βάρβαρη τουρκική εισβολή (20/7/1974) που κυριολεκτικά μοίρασε το νησί μας στα δυο και σήμανε την πτώση της Χούντας.
Το Νοέμβριο 1973 πραγματοποιήθηκε η εξέγερση του Πολυτεχνείου που αποτελούσε την κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση. Όμως, η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε (14/2/1973) όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές ζητώντας την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, συνέλαβε φοιτητές που καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ αρκετοί άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να στρατολογηθούν. Οι φοιτητές επανήλθαν (14/11/1973) απαιτώντας εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία και ανάκληση του Ν.1347. Η Χούντα μπροστά στην ανικανότητα της αστυνομίας να επιβάλει την τάξη επιστράτευσε τον στρατό. Συνελήφθησαν περίπου 2400 άτομα και 34 έπεσαν νεκροί. Κηρύχθηκε στρατιωτικός νόμος μέχρι τον Ιούλιο 1974, την τελική πτώση της Χούντας.
Πρόσφατα στο Μπαγκλαντές οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν σε διαδηλώσεις κατά των ποσοστώσεων θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα για οικογένειες βετεράνων του πολέμου της ανεξαρτησίας του 1971 από το Πακιστάν. Αυτό θεωρήθηκε πρόσχημα για να κρατηθούν θέσεις εργασίας για το κυβερνών κόμμα Αουάμι.
Κομματοκρατία κι εκεί, όχι μόνο στην Κύπρο.
Το Μπαγκλαντές, που βρίσκεται στον κόλπο της Βεγγάλης στην Ασία, έχει έκταση 148.460 τ.χλμ. δηλαδή είναι λίγο μεγαλύτερη από την Ελλάδα 132.000 τ.χλμ (εμβαδόν Κύπρου 9.251 τ.χλμ) με πληθυσμό περίπου 172.920.000 κατοίκους διαφορετικών εθνικών ομάδων και θρησκειών. Είναι πολυπληθής χώρα με τους μουσουλμάνους να αποτελούν την πλειοψηφία. Έχει πρωτεύουσα την Ντάκα και επίσημη γλώσσα τη βεγγαλική. Είναι κυρίως γόνιμη επίπεδη γη με πολλά δάση, 700 ποταμούς, πολλά νησιά και κοραλλιογενή ύφαλο. Η γεωργία είναι ο σημαντικότερος παραγωγικός τομέας της οικονομίας της χώρας. Θεωρείται μια από τις πιο ευάλωτες χώρες στην κλιματική αλλαγή αφού μεγάλα τμήματα του είναι λίγα μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας ώστε εάν η στάθμη της θάλασσας ανεβεί κατά ένα μέτρο τις επόμενες δεκαετίες θα πλημμυρίσει δημιουργώντας πάνω από 20 εκατομμύρια κλιματικούς πρόσφυγες. Η χώρα αντιμετωπίζει την φτώχεια (περίπου το 26% της χώρας ζει κάτω από το διεθνές όριο της φτώχειας) τη διαφθορά, την έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης.
Το Μπαγκλαντές ιδρύθηκε το 1971, με την απόσχισή του από το Πακιστάν, μετά τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας. Οι πρώτες εκλογές έδωσαν στον ηγέτη της ένωσης Αουάμι, Σεΐχ Μουτζιμπούρ Ραχμάν (πατέρας της Σεΐχ Χασίνα) καθαρή πλειοψηφία, όμως η στρατιωτική χούντα του Πακιστάν τον φυλάκισε προβαίνοντας και σε γενοκτονία. Το 1971 το Αουάμι ανακήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία. Μετά από διεθνείς πιέσεις, το Πακιστάν απελευθέρωσε τον Ραχμάν (8/1/1972) που δολοφονήθηκε αργότερα σε πραξικόπημα (15/8/1975) μαζί με όλα σχεδόν τα μέλη της οικογένειάς του (σύζυγο και τρία παιδιά).
Η Σεΐχ Χασίνα Γουαζέντ (1947-) έγινε πρόεδρος του Συνδέσμου Αουάμι, σημαντικού πολιτικού κόμματος, από το 1981. Παντρεύτηκε (1968) τον πυρηνικό επιστήμονα M. A. Wazed Mia (1942-2009) και έχει δύο παιδιά που ζουν στις ΗΠΑ. Ήταν για πρώτη φορά πρωθυπουργός μεταξύ 1996-2001. Τον τελευταίο χρόνο πρωθυπουργίας της, η χώρα ανακηρύχθηκε από την οργάνωση Διεθνή Διαφάνεια ως αυτή με τη μεγαλύτερη διαφθορά παγκοσμίως. Έχασε τις εκλογές του 2001 αλλά επανήλθε το 2009 και παράμεινε πρωθυπουργός για 15 συνεχόμενα χρόνια. Κέρδισε και στις πρόσφατες εκλογές (7/1/ 2024).
Παρόλο που τα δικαιώματα στο Μπαγκλαντές κατοχυρώνονται στο σύνταγμα της χώρας, οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν συστηματικά παραβιάσει συνταγματικές αρχές και έχουν κατηγορηθεί για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο δε τύπος κατατάσσεται ως «μη ελεύθερος». Η κοινωνία των πολιτών και τα ΜΜΕ έχουν δεχθεί επιθέσεις από το κυβερνών κόμμα, την Ομάδα Αουάμι. Μεταξύ αυτών και ο βραβευμένος με Νόμπελ Ειρήνης Μοχάμεντ Γιουνούς που αποτελούσε στόχο.
Λόγω των διαδηλώσεων τα περισσότερα σχολεία και πανεπιστημιουπόλεις της χώρας έκλεισαν στα μέσα Ιουλίου. Είχαν κλείσει και τα βασικά εργοστάσια ενδυμάτων της χώρας. Στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις διάρκειας πάνω από μήνα σκοτώθηκαν τουλάχιστον 300 άνθρωποι και τραυματίστηκαν χιλιάδες λόγω της βίαιης καταστολής της εξέγερσης οπότε εν μέσω των ταραχών παραιτήθηκε η πρωθυπουργός (5/08/2024) και διέφυγε στην Ινδία. Η παραίτηση της Χασίνα προκάλεσε αγαλλίαση στα πλήθη που εισέβαλαν στην επίσημη κατοικία της, μετά τη φυγή της, προκαλώντας ζημιές.
Την επομένη (6/08/2024) το κοινοβούλιο της χώρας διαλύθηκε λίγες ώρες μετά που οι επικεφαλής των διαδηλωτών φοιτητών έθεσαν προθεσμία για τη διάλυσή του. Ταυτόχρονα, η επικεφαλής της αντιπολίτευσης Χαλέντα Ζία και πρώην Πρωθυπουργός που είχε καταδικασθεί (2018) σε κάθειρξη 17 ετών για διαφθορά, απελευθερώθηκε.
Ο στρατηγός αρχηγός του στρατού του Μπαγκλαντές συναντήθηκε με ηγέτες των φοιτητών (7/8/2024) οι οποίοι συνέστησαν τον 84χρονο νομπελίστα Μοχάμεντ Γιουνούς ως ηγέτη της προσωρινής κυβέρνησης αναμένοντας να οριστικοποιηθούν και τα υπόλοιπα μέλη μέχρι να ξεπεραστεί η τρέχουσα κρίση και να γίνουν εκλογές.
Τελευταία είδηση από το Μπαγκλαντές αναφέρει ότι δόθηκαν οδηγίες να κλείσουν τα σύνορα με την Ινδία ώστε να μην διαφύγουν πρώην υπουργοί και υψηλόβαθμα στελέχη Αουάμι. Πρόθεση είναι να τους δικάσουν.
Μια φτωχή χώρα της Ασίας θα δικάσει τους πρώην υπουργούς και στελέχη της κυβέρνησης και την ίδια την πρωθυπουργό αν δεν έφευγε έγκαιρα. Η Χασίνα εξαργύρωσε τον αγώνα και τη θυσία του πατέρα της.
Στη νήσο των αγίων οι ένοχοι, ατιμώρητοι, έχουν το θράσος να διεκδικούν θέσεις και αξιώματα και να εκστομίζουν μεγάλα και ηχηρά λόγια.
