Ο τρόπος με τον οποίο ο καθένας τοποθετείται απέναντι στην ιστορία και τα γεγονότα είναι σε ένα μεγάλο βαθμό προσωπικός και υποκειμενικός. Η ειλικρίνεια όμως με την οποία στέκεται απέναντι στην κοινωνία και το λαό, δείχνει τον βαθμό εκτίμησης και σεβασμού που του έχει.
Όταν λοιπόν ο Νίκος Χριστοδουλίδης δηλώνει πώς θέλει να είναι απόλυτα ειλικρινής και τολμηρός προς τον κυπριακό λαό, σημαίνει ότι θα πρέπει να έχει το θάρρος να σταθεί με ευθύτητα απέναντι του και να υπερασπιστεί την αλήθεια του και τις πράξεις του. Διότι η αυθεντικότητα και το μέγεθος ενός πολιτικού ηγέτη καθορίζεται και από το βαθμό που οι πράξεις του συνάδουν με τα λόγια του. Για αυτό και υπάρχει τεράστια διαφορά από το τι δηλώνει ο καθένας, σε σχέση με το τι πράττει.
Επί της ουσίας του θέματος, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, παρουσιάστηκε και ενοχλημένος τη Δευτέρα, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο να σχολιάσει την παρότρυνση του Στέφανου Στεφάνου για να μην καταθέσει στεφάνι στους τάφους των καταδρομέων που έπεσαν κατά την επίθεση κατά του Προεδρικού. Τι απάντησε ο Πρόεδρος; Από την μια πώς δεν ήταν εκεί για να δώσει συγχωροχάρτι σε κανένα απολύτως και από την άλλη, πώς είναι ο πρώτος Πρόεδρος της Δημοκρατίας που γεννήθηκε εκείνη την περίοδο. Άρα, θα ανέμενε κάποιος ότι ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, δηλώνει με θάρρος πώς πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά και να αφήσουμε το παρελθόν πίσω μας.
«Την ίδια στιγμή, όμως, οφείλω να είμαι ειλικρινής και τολμηρός προς τον κυπριακό λαό. Προέρχομαι από τη νέα γενιά του τόπου, τη νέα γενιά εννοώ ότι γεννήθηκα κατά τη διάρκεια εκείνης της δύσκολης περιόδου, δεν έχω κομματική ταυτότητα, άρα, μπορώ να μιλήσω πιο ανοικτά και πιο τολμηρά», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Νίκος Χριστοδουλίδης και αναμέναμε να ακούσουμε αυτό που μπορούσε να μας πει ανοικτά και τολμηρά.
«Και θέλω να σας πω κάτι σήμερα, γιατί πρέπει να δούμε μπροστά σε τούτη τη χώρα. Μέσα στο πλαίσιο του κλάδου ελαίας, να σας θυμίσω, που έδωσε πολύ ορθά ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, οι πραγματικοί υπαίτιοι του πραξικοπήματος, οι συνεργάτες της Χούντας στην Κύπρο, δεν έχουν τιμωρηθεί και θεωρούμε όλοι ότι με αυτή τη συμπεριφορά τιμωρούμε τους πραγματικούς υπαίτιους. Όλοι ξέρουμε ποιοι ήταν οι πραγματικοί υπαίτιοι. Χρησιμοποιήθηκε ο κλάδος ελαίας για να προστατευτούν αυτοί. Και ο απλός λαός, αυτά τα παιδιά, που δεν δικαιολογώ, δε υπάρχει δικαιολογία σας το λέω ξανά για να μην ακούσω οτιδήποτε, αλλά θεωρώ ότι έχω ευθύνη ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως κάποιος που προέρχεται από τη γενιά του 1974, ως κάποιος που δεν έχει κομματική ταυτότητα, να είμαι ειλικρινής, να είμαι τολμηρός και να μην κρύβομαι πίσω από τις λέξεις», μας είπε και συνέχισε λέγοντας πώς «αν θέλουμε πραγματικά αυτές οι μέρες να μας γίνονται μάθημα πρέπει να βλέπουμε τον κυπριακό λαό στα μάτια και όχι να κρυβόμαστε πίσω από επαναλαμβανόμενα συνθήματα, γιατί για συνθήματα πρόκειται. Άρα, αν θέλουμε να πάμε μπροστά πρέπει να είμαστε και ειλικρινείς».
Πού είναι όμως η ειλικρίνεια μέσα από αυτή τη δήλωση του Προέδρου; Πώς κοίταξε στα μάτια τον κυπριακό λαό ξεπερνώντας τα επαναλαμβανόμενα συνθήματα;
Πέρσι η Κυβέρνηση Νίκου Χριστοδουλίδη εκπροσωπήθηκε στο τρισάγιο των καταδρομέων από τον Υπουργό Μεταφορών Αλέξη Βαφειάδη. Φέτος, δεν εκπροσωπήθηκε από κανένα. Η ερώτηση προς τον Πρόεδρο ήταν ξεκάθαρη, η απάντηση του όμως όχι. Θα μπορούσε απλά να πει πώς, δεν θεωρεί ότι μπορεί να φορτώνεται το Πραξικόπημα στους νεαρούς στρατιώτες που εκτελούσαν εντολές, αλλά την ίδια ώρα, δεν θεωρεί σωστό η Κυβέρνηση να εκπροσωπείται στο τρισάγιο που γίνεται και για αυτό φέτος δεν θα το πράξει. Με θάρρος και ειλικρίνεια να πει πώς ήταν λάθος πέρσι η εκπροσώπηση της Κυβέρνησης το οποίο κατάλαβε φέτος. Ή μήπως τελικά δεν ήταν έτσι τα πράγματα;
