Είναι δύσκολο να σχολιάζεις μια αναμενόμενη επικαιρότητα. Όσες ενδείξεις κι αν έχεις, δεν μπορείς να έχεις την ίδια σιγουριά όπως με την ζωντανή επικαιρότητα. 

Σε αναμονή, λοιπόν, των εκθέσεων τόσο του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ όσο και της Προσωπικής του Απεσταλμένης. Στο μεταξύ εσείς θα έχετε σίγουρα προλάβει να τις διαβάσετε και να τις σχολιάσεται εκτός κι αν αρκεστήκατε στα όσα (αντιφατικά;) ακούστηκαν από διάφορους έγκυρους κύκλους. Ακόμα κι αν οι εκθέσεις είναι πολύ κακές και άδικες, δύσκολα θα υπάρξει σύγκλιση απόψεων...
 
Ουσιαστικά, εκπλήξεις δεν αναμένονταν. Όλα ήταν έτοιμα από καιρό! Ο Ειδικός Αντιπρόσωπος του ΟΗΕ Κόλιν Στιούαρτ, από την πρώτη συνάντηση γνωριμίας αλλά και σε άλλες που ακολούθησαν, έδειχνε πως «κάτι ήξερε» και δεν το έκρυβε. Μην ακούτε, μάς είπε, πως η τουρκική πλευρά θέλει δυο κράτη, στο τέλος θα δείτε πως θα αρκεστεί σε κάτι «λιγότερο». Πέρασαν μήνες για να μάθουμε πως επρόκειτο για κάτι αντίστοιχο κι απαράδεκτο, τα «3Α» δηλαδή απ΄ευθείας εμπόριο, πτήσεις, επαφές, άλλως κυριαρχική ισότητα! 
 
Τόσο ο Γενικός Γραμματέας όσο και η Προσωπική του Απεσταλμένη μάς προειδοποίησαν τις τελευταίες δέκα μέρες με τις προκαταρκτικές εκθέσεις του ο πρώτος, με την ανοιχτή της επιστολή στα ΜΜΕ η δεύτερη. Ουδεμία αναφορά γίνεται στην Τουρκία (χώρα μέλος του ΟΗΕ) και την κατοχή από αυτή του 37% του εδάφους της Κύπρου (χώρας μέλους του ΟΗΕ). Τον περασμένο Οκτώβριο ο Γενικός Γραμματέας ήταν πολύ σαφής για την Παλαιστίνη κι ας ήταν η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς που μόλις προηγήθηκε που προβλήθηκε από πολλούς σαν «αιτιολόγηση» του μακελειού σε βάρος του Παλαιστινιακού λαού που μόλις τότε άρχιζε. Στις 9 Οκτωβρίου, ο κ. Γκουτέρες δήλωσε πως «Η πρόσφατη εκδήλωση βίας δεν προέκυψε εν κενώ αλλά είναι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης σύγκρουσης με πενηνταεξάχρονη κατοχή και χωρίς ορατό πολιτικό τερματισμό της...». Πολύ σωστά μίλησε κι ας προκάλεσε την οργή του Ισραήλ. Την πενηντάχρονη κατοχή της μισής Κύπρου δεν την είδατε; Μήπως βλέπετε ορατό πολιτικό τερματισμό της, εκτός από την με ποικίλες παραλλαγές αποδοχή της; Η ολοκλήρωση της ανεπάρκειας επιβεβαιώνεται με την επικέντρωση στη νεκρή ζώνη (έστω κι αν «ξεχάστηκε» η πρόσφατη επίθεση εγκάθετων της Άγκυρας ενάντια στην Ούνφικυπ – το θέμα δεν έληξε) χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στην κατεχόμενη περιοχή. Ούτε στη στρατικοποίηση ούτε στον συνεχιζόμενο εποικισμό και την αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα του νησιού γίνεται κουβέντα... Ούτε και στην παραβίαση διεθνών συνθηκών για όσα συνιστούν εγκλήματα πολέμου (Γενεύη, 1949). 
 
Στην επιστολή της η κα Ολγκίν αναφέρθηκε στα λιόδεντρα που είδε στην Κύπρο και της θύμισαν την πατρίδα της. Πού να δείτε, αγαπητή Κυρία, πόσο μας θυμίζουν οι ελιές, oι χαρουπιές, τα λεμονόδεντρα και τα γιασεμιά της ελεύθερης Κύπρου, εκείνα της κατεχόμενης. Και πόσο οι παραλίες στα Λουτρά της Αφροδίτης, τον Πωμό και τον Πύργο μάς θυμίζουν την παραλία της Κερύνειας! Ξέρετε (θα ΄πρεπε!) πως η Κύπρος αποτελεί ένα ενιαίο οικοσύστημα...
 
Αυτές τις μέρες το ΝΑΤΟ γιόρτασε (καθυστερημένα) τα γενέθλιά του στην Ουάσινγτον. Αύριο που θα τιμούμε τη μνήμη όσων αντιστάθηκαν στο πραξικόπημα, την πρώτη φάση του υποκινούμενου από το ΝΑΤΟ εγκλήματος, να το θυμόμαστε. Γιατί είναι και κάποιοι που εισηγούνται την ένταξη και της Κυπριακής Δημοκρατίας. 
Είναι πράγματι παράξενο που τώρα που «τέλειωσε» ο ψυχρός πόλεμος (πού να ξέραμε πως θα άρχισε ο θερμός!) τα μέλη του αυξήθηκαν σε τριάντα δύο – στις 4.4.1949 τα ιδρυτικά ήταν μόνο δώδεκα! Στα εβδομήντα πέντε του χρόνια είδαμε πολλά, γνωρίσαμε τον επεκτατισμό και την ασέβεια στις δημοκρατικές αρχές και τα δικαιώματα των λαών, την ελευθερία και την αξιοπρέπεια...
Διαπιστώσαμε την ικανότητά του για πραξικοπήματα και ανατροπές εκλεγμένων ηγετών. Υπήρχαν πάντα και οι πολύ χρήσιμοι τοποτηρητές που αναλάμβαναν τον προδοτικό ρόλο ενάντια στη δική τους χώρα με τρόπο που εμφανιζόταν σαν «εσωτερικό» θέμα, με το ΝΑΤΟ να παρακολουθεί «διακριτικά», ενισχύοντας τα προκύπτοντα φασιστικά καθεστώτα στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά ώστε να στεριώσουν για όσο καιρό ήταν χρήσιμα - βάσεις, πετρέλαια, πολύτιμα μέταλλα, ραδιενεργές πρώτες ύλες, στρατηγικός ρόλος – αυτό που λέμε ζωτικός χώρος! Ο Έλληνας πρωθυπουργός ήταν παρών, χαριεντίστηκε με τον σουλτάνο αλλά κατάγγειλε μόνο τον Σκοπιανό πρωθυπουργό για ασυνέπεια στην εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών για το όνομα. Άλλωστε του Ερντογάν δεν μπορείς να του καταλογίσεις ασυνέπεια!