ΤΟ νερό είναι είδος πολυτελείας. Αναφερόμαστε στο εμφιαλωμένο και σε κάποιες βέβαια περιπτώσεις. Κι αυτόεπειδή βουλευτές δεν θέλουν να ψηφιστεί κυβερνητικό σχετικό νομοσχέδιο, το οποίο εκκρεμεί ενώπιον της Βουλής των Αντιπροσώπων από τον περασμένο Μάρτιο.
ΜΕτην τακτική που ακολούθησαν μέλη της Βουλής και ενόψει του γεγονότος ότι το κοινοβούλιο έχει πάει διακοπές, η επιβολή πλαφόν στην τιμή πώλησης εμφιαλωμένου νερού σε συγκεκριμένα σημεία πώλησης, θα συζητηθεί το φθινόπωρο.
ΣΥΜΦΩΝΑ με το νομοσχέδιο τα σημεία αυτά αφορούν τα αεροδρόμια, τα λιμάνια, τα γήπεδα, απομακρυσμένες παραλίες, τα θέατρα, τους κινηματογράφους, τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία. Είναι σαφές πως ο σκοπός του νομοσχεδίου είναι να μπορούν οι πολίτες να προμηθεύονται εμφιαλωμένο νερό χωρίς… φέσι. Κι αυτό αφορά και τους τουρίστες. Τουριστική χώρα είμαστε και δεν μπορεί ο τουρίστας αλλά και ο Κύπριος να αγοράζει μια μικρή μπουκάλα νερό τρία ευρώ!
ΕΙΝΑΙ θέση μας πως το πλαφόν θα πρέπει να εφαρμοστεί για όλα τα σημεία πώλησης και όχι σε συγκεκριμένα. Να είναι, δηλαδή, ένα γενικευμένο μέτρο. Τούτο προφανώς και μπορεί να αλλάξει κατά τη συζήτηση, όταν και όποτε τεθεί προς συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
ΔΕΝ μπορούμε, πάντως,να εξηγήσουμε τη στάση βουλευτών, οι οποίοι για άλλα θέματα κινούνται με… ταχύτητα. Για θέματα τα οποία επηρεάζεται η τσέπη των πολιτών, όλοι θα πρέπει να βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Στην πλευρά εκείνη, που θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κοινωνίας, των πολιτών.
ΤΟΣΟ η ( εκάστοτε) κυβέρνηση όσο και οι βουλευτές θα πρέπει πρωτίστως να λειτουργούν για το συμφέρον των πολιτών. Είναι μείζον θέμα η τιμή του εμφιαλωμένου νερού; Μπορεί και να μην είναι για κάποιους. Γιαάλλους, τους πολλούς, είναι θέμα.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ πώς αξιολογεί ο καθένας το ζήτημα τούτο. Πόσο το θεωρεί σημαντικό ή μη, εκείνο που προσπαθούμε να κατανοήσουμε είναι γιατί το θέμα παραμένει σε εκκρεμότητα. Να σημειωθεί πως στην Ελλάδα το θέμα αυτό έχει λυθεί εδώ και χρόνια. Στην Κύπρο γιατί το συζητούμε; Γιατί δεν προχωρεί;
ΔΕΝ μπορούμε να δώσουμε λογικές απαντήσεις στα ερωτήματα, που εγείρονται. Το νομοσχέδιο, παρά τα όποια κενά μπορεί να είχε, θα έπρεπε να συζητείτο και να υπήρχε απόφαση πριν το καλοκαίρι. Αυτή είναι η άποψη μας.
