Πέρασαν 16 μήνες από το πατατράκ του ΔΗΣΥ στις προεδρικές εκλογές, όταν έμεινε για πρώτη φορά στην ιστορία του εκτός δεύτερου γύρου. Προφανώς, όμως, δεν είναι αρκετός χρόνος για να μπορέσει η Πινδάρου να βρει την πορεία της. Λίγο αντιπολίτευση, λίγο συμπολίτευση, λίγο εποικοδομητική αντιπολίτευση, όπως είναι το εφεύρημα με το οποίο θεωρούσαν ότι θα μπορούσαν να καλύψουν την έλλειψη πυξίδας η οποία θα πρόσφερε ασφαλή πορεία στο καράβι.
Με το… ολίγον έγκυος, όμως, είναι ουτοπία να αναμένει κάποιος να ακολουθηθεί φυσιολογική κατεύθυνση.
Βεβαίως, καθοριστικό ρόλο παίζουν ενίοτε τα άτομα τα οποία αναλαμβάνουν να ηγηθούν. Αν αυτά δεν διαθέτουν τις απαραίτητες ιχνηλατικές ικανότητες, είναι σχεδόν αδύνατο να μπορέσουν να οδηγήσουν σωστά. Να βρουν τρόπο να βγάλουν μιαν ομάδα από ένα κακοτράχαλο μονοπάτι, όπως αυτό στο οποίο βρέθηκε η Πινδάρου, σε μια φωτεινή λεωφόρο.
Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό δείγμα δόθηκε την περασμένη Κυριακή από τον αναπληρωτή πρόεδρο του ΔΗΣΥ Ευθύμιο Δίπλαρο σε συνέντευξή του στον συνάδελφο Αντρέα Κημήτρη. Την ώρα, που η Πινδάρου βολοδέρνει μεταξύ αντιπολίτευσης, συμπολίτευσης και εποικοδομητικής αντιπολίτευσης, ο Ευθύμιος φρόντισε να επιβεβαιώσει ότι το κόμμα του οδεύει χωρίς πυξίδα.
Δεν θεωρεί casus belli ενδεχόμενο διορισμό του Χάρη Γεωργιάδη στη θέση Επιτρόπου στην Κομισιόν, προς αντικατάσταση της Στέλλας Κυριακίδου μας είπε. Ακατάχνωτα Ευθύμιε μου! Από πού και ως πού να θεωρηθεί casus belli κάτι τέτοιο; Επειδή ο Χάρης είναι βουλευτής σας δεν μπορεί να είναι ο εκλεκτός της Κυβέρνησης την οποία αντιπολιτεύεστε (λέμε τώρα);
Βεβαίως μας είχατε πρήξει όταν διόριζε υπουργούς ο Χριστοδουλίδης και όταν έκανε ανασχηματισμό, να μην τολμήσει να διορίσει δικό σας. Τότε ήταν casus belli. Άλλο υπουργός, όμως, άλλο Επίτροπος… Άλλωστε, δεν μιλάμε για μια οποιαδήποτε περίπτωση. Μιλάμε για τον Χάρη Γεωργιάδη. Ήταν και συνάδελφοι με τον Χριστοδουλίδη επί Νίκαρου. Είναι διαφορετικό. Είναι και ευκαιρία να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους. Αφού ο Νίκος (Χριστοδουλίδης) είχε γελάσει του Χάρη και πήρε εκείνος το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών με το οποίο φλέρταρε ο Χάρης.
Με μια τέτοια επιλογή, λοιπόν, ο Πρόεδρος θα πετύχει με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια. Και τον ΔΗΣΥ να φέρει στην αγκαλιά του και την πληγή με τον Χάρη να κλείσει… Απαιτείται ένας πολιτικός με τεράστια διορατικότητα για να αντιληφθεί την σπουδαιότητα μιας τέτοιας κίνησης. Ευτυχώς, ο Ευθύμιος το έπιασε γρήγορα το νόημα… Όσο για την συγκεκριμένη επιλογή, είναι καθαρό ότι κανένα στραπάτσο δεν είναι αρκετό για να τους κάνει να μάθουν. Ούτε το πρόσφατο με τον Τορναρίτη. Πάλι πάνε για κάποιον που πηδά από θέση σε θέση. Βουλευτής, υπουργός, ξανά υπουργός, ξανά βουλευτής, τώρα και Επίτροπος;
Μόνο που Ευθύμιε μου, εκείνο που ξέχασες, είναι πριν κάνεις την βαρύγδουπη τοποθέτησή σου, να θυμόσουν ότι μέρα παρά μέρα, βομβαρδίζετε την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη για διάφορα. Ακόμη και για ήσσονος σημασίας θέματα. Δείχνοντας το άγχος σας να προβαίνετε σε ενέργειες που να δικαιολογούν το… ολίγον έγκυος. Συγγνώμη, το εποικοδομητική αντιπολίτευση ήθελα να πω.
Ακόμη και για θέματα για τα οποία ευθύνεται η δική σας διακυβέρνηση, όπως το φιάσκο μαμούθ για την επένδυση μαμούθ στη Λάρνακα ή το μπάχαλο με το τερματικό στο Βασιλικό. Ακόμη και για θέματα για τα οποία η δική σας κυβέρνηση ουδέν έπραξε, όπως τα κλιματιστικά στα σχολεία ή τα πτητικά πυροσβεστικά μέσα.
Όσο η Πινδάρου δεν βρίσκει πυξίδα για να χαράξει μια ξεκάθαρη πορεία πλεύσης, δεν πρόκειται και να ορθοποδήσει. Και ας πανηγυρίζουν για την πρωτιά στις ευρωεκλογές. Κλείνοντας τα μάτια στην απώλεια ποσοστού 4,32%. Η διατήρηση της πρωτιάς μόνο σαν σανίδα η οποία προσφέρει στιγμιαία επιβίωση μπορεί να λειτουργήσει. Για την πραγματική σωτηρία, απαιτούνται ριζικές αλλαγές εκ βάθρων.
Απαιτείται διαρκής και πολύχρονη ορθολογική πολιτική συμπεριφορά. Ιεραρχώντας στην κορυφή μιας επίμονης προσπάθειας, τις πραγματικές ανάγκες των αδύναμων τάξεων του λαού. Με έργα. Απαιτείται η στόχευση σε αξίες, που χάθηκαν στο δρόμο, όταν τα φώτα της πρωτιάς στράβωσαν τους ηγέτες και χάθηκαν από την πραγματική λεωφόρο του φωτός, που έπρεπε να ακολουθούσαν. Απαιτείται πριν και πάνω απ’ όλα να ξεκαθαρίσουν στο μυαλό τους ότι πατώντας σε δύο βάρκες κατά το δοκούν, δεν θα βγουν ποτέ από τα αδιέξοδα.
Και τέτοια πυροτεχνήματα περί διορισμών σε αξιώματα, συνοδευόμενα από χειροβομβίδες κρότου λάμψης του τύπου «δεν είναι casus belli», απλώς, διευρύνουν το κομματικό χάος.
