Ο τίτλος της είδησης λέει πως «κατηγορείται παιδίατρος για λανθασμένη διάγνωση που προκάλεσε τον θάνατο βρέφους». Το περιστατικό συνέβη το 2015!!!
Μάρτιο του 2015 (πριν 9 χρόνια και τέσσερεις μήνες) ένα βρέφος 8 μηνών πέθανε από μηνιγγιτιδοκοκκική σηψαιμία. Υπήρξε υπόνοια πως δεν είχε γίνει, από την παιδίατρο, σωστή διάγνωση έγκαιρα, με αποτέλεσμα να ακολουθηθεί λανθασμένη φαρμακευτική αγωγή. Και εννέα χρόνια μετά, η παιδίατρος οδηγείται στο δικαστήριο αντιμετωπίζοντας την κατηγορία πρόκλησης θανάτου εξ αμελείας.
Σύμφωνα με τα γεγονότα το βρέφος είχε παρουσιάσει, μέσα στο Φλεβάρη του ’15, ψηλό πυρετό και σπασμούς και η παιδίατρος διέγνωσε κρυολόγημα και λοίμωξη, χορηγώντας αντιβίωση. Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα το βρέφος παρουσίασε ξανά πυρετό και διάρροια και μεταφέρθηκε, κατόπιν επικοινωνίας με τη γιατρό, σε ιδιωτικό νοσηλευτήριο. Εκεί διαγνώστηκε η μηνιγγιτιδοκοκκική σηψαιμία και μεταφέρθηκε στο Μακάρειο όπου διασωληνώθηκε και λίγες μέρες μετά πέθανε. Οι επιστημονικές εξετάσεις που έγιναν, επιβεβαίωσαν τη μηνιγγιτιδοκοκκική σηψαιμία και διατάχθηκε θανατική ανάκριση, η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα πως ενδεχομένως ενέργειες, πράξεις ή παραλήψεις τρίτων προσώπων να συνέβαλαν στην κατάληξη.
Η υπόθεση ωστόσο «κόλλησε» στη Νομική Υπηρεσία με την αιτιολογία πως δεν γινόταν κατορθωτό να βρεθεί ερευνών ιατρικός λειτουργός για να βοηθήσει στο έργο της Αστυνομίας. Κανένας γιατρός, ενδεχομένως, να μην θέλει να μπλέκεται σε τέτοιες υποθέσεις. Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο να ψάχνεις ευθύνες κατά συναδέλφων. Ωστόσο, σίγουρα υπάρχουν λύσεις. Όπως και εν τέλει, μετά από χρόνια, βρέθηκε. Μετά από εννιά χρόνια.
Η επιθυμία δεν είναι να τιμωρηθεί ντε και καλά ένας άνθρωπος. Ωστόσο, όσο παραμένει ανοικτή η υπόθεση, παραμένουν ανοικτές και οι πληγές. Ακόμα και για την ίδια τη γιατρό είναι μια πληγή. Είναι ένα πολύ θλιβερό συμβάν στη ζωή της και μια μαύρη κηλίδα στην επαγγελματική της πορεία. Λογικό θα ήταν να θέλει να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Κι όσο κι αν κανείς δεν θέλει να φορτωθεί την ευθύνη για τον θάνατο ενός παιδιού και για τον ισόβιο πόνο των γονιών, η δικαιοσύνη θα επιβάλει μια κάποια τάξη και θα απαλύνει τις πληγές.
Η πληγή στη ψυχή των γονιών δεν θα κλείσει ποτέ. Θα ξέρουν όμως πως έκαναν ότι μπορούσαν. Δεν δέχτηκαν το θάνατο του παιδιού τους ως μοίρα, ως θέλημα θεού. Θα ξέρουν πως συνέβαλαν σε μεγαλύτερη ιατρική προσοχή και ευθύνη.
Υ.Γ. Η δίκη έχει αρχίσει και η επόμενη δικάσιμος έχει οριστεί τον Αύγουστο. Ελπίζουμε να μην χρειαστούν κάποια άλλα χρόνια για την απόφαση, αλλά να λήξει η υπόθεση.
