Υποτίθεται πως ζούμε σε μια εποχή που μάθαμε να συμβιβαζόμαστε με την εικόνα μας. Πως αποδεχόμαστε το διαφορετικό και πως ο καθένας μπορεί να αισθάνεται ωραία με το σώμα του και με τις ατέλειές του, χωρίς να νοιάζεται για πρότυπα ομορφιάς.

Στο πλαίσιο αυτό είδαμε εταιρείες να γίνονται πιο συμπεριληπτικές και να δίνουν χώρο σε μοντέλα plus να προωθήσουν τα προϊόντα τους. Η μουσική βιομηχανία προώθησε υπερβάρα άτομα δίνοντας έμφαση στο ταλέντο και όχι στην εμφάνισή τους. Άνθρωποι με παραπανίσια κιλά βρήκαν την ευκαιρία να βγουν μπροστά και μίλησαν για το bullying που δέχτηκαν και την ανάγκη να είναι αποδεχτοί.

Τελικά, όλο αυτό ίσως να ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό και όλη η αποδοχή για την διαφορετικότητα να μην ήταν τίποτα άλλο παρά ένα καλοστημένο παραμύθι. Γιατί το μόνο που χρειάστηκε ήταν να φανεί πως φάρμακα για την ρύθμιση του διαβήτη όπως το Ozempic ή το Victoza βοηθούν και στην απώλεια βάρους για να γίνει χαμός.

Αυτά τα φάρμακα παρά τις παρενέργειες τους κάνουν θραύση. Είναι τόσο μεγάλη η ζήτηση, που φτάσαμε στο σημείο διαβητικοί να μην μπορούν να τα προμηθευτούν και να κινδυνεύουν επειδή είναι σε έλλειψη. Προκαλεί έκπληξη αυτό; Σαφώς και όχι. Γιατί κάποιος να κοπιάσει για να χάσει βάρος προσέχοντας τη διατροφή του και κάνοντας γυμναστική, όταν μπορεί απλά να το πετύχει καταπίνοντας μερικά χάπια;

H ζήτηση για αυτά τα φάρμακα είναι τρομακτική. Όσοι θέλουν να χάσουν βάρος χωρίς κόπο κάνουν τα πάντα για να τα αποκτήσουν. Ακούστηκαν περιπτώσεις που ασθενείς «βαφτίζονται» από τους γιατρούς ως διαβητικοί ώστε να εξασφαλίσουν συνταγή για τα φάρμακα ή τα παίρνουν με συνταγή συγγενούς που είναι διαβητικός.

Και όσοι δεν μπορούν να τα αποκτήσουν από το φαρμακείο δεν διστάζουν να τα προμηθεύονται από αλλού. Ακόμη κι αν αυτό σημαίνει σκευάσματα αμφιβόλου ποιότητας, από παράνομες πηγές από σκοτεινούς ιστότοπους στο διαδίκτυο ή μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Με αποτέλεσμα να αναγκαστεί ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας να σημάνει συναγερμό για τις συνέπειες που μπορεί να έχουν τα φάρμακα μαϊμού.

Έτσι κινδυνεύουν να χαθούν μέσα σε μια στιγμή κεκτημένα χρόνων του κινήματος του body positivity για την αποδοχή του σώματός μας. Άνθρωποι που δήλωναν περήφανοι για την εμφάνισή τους παραδέχτηκαν πως χρησιμοποιήσαν φάρμακα για χάσουν βάρος.

Δυστυχώς, τα πρότυπα ομορφιάς με το όσο λιγότερα κιλά δυνατόν αποδείχτηκαν ακλόνητα και ακατανίκητα. Όσο και να προσπαθούμε να τα αλλάξουμε είναι εκεί, προβάλλοντας μια ευτυχία όλο και πιο νεαρή, όλο και πιο αδύνατη.