Η εκλογή του Ανδρέα Βύρα στη Λάρνακα ήταν αναμενόμενη, όπως και ο περίπατος που έκανε έχοντας μάλιστα απέναντί του δύο υποψήφιους και τον μηχανισμό του ΔΗΣΥ, που πλήρωσε πολύ ακριβά την ατολμία του για την υπέρβαση. Το 65,7% που εξασφάλισε του δίνει μια ξεκάθαρη εντολή για να συνεχίσει ό,τι άρχισε την προηγούμενη επταετία με το Δημοτικό του Συμβούλιο. Πιο πολύ, όμως, τον γεμίζει με ευθύνες, αφού οι δημότες της Λάρνακας, πολλοί από τους οποίους έκαναν κομματική υπέρβαση, έβαλαν γι’ αυτόν πολύ ψηλά τον πήχη.
Εκ του αποτελέσματος ο κ. Βύρας κρίνεται ως πετυχημένος δήμαρχος, τουλάχιστον σ’ ό,τι αφορά στην προηγούμενη επταετία κάτι που φαίνεται άλλωστε και από την κάλπη. Το κλειδί της επιτυχίας του είναι πως αν και προέρχεται από το ΑΚΕΛ δεν λειτούργησε κομματικά, αλλά επιδίωξε τη συναίνεση και είναι γι’ αυτόν τον λόγο που έλαβε ψήφους απ’ όλους τους πολιτικούς χώρους. Μαζί με το Δημοτικό Συμβούλιο προώθησαν σημαντικότατα έργα για τη Λάρνακα, ενώ η καλή συνεργασία του με τους φορείς (βουλευτές, ΕΒΕΛ, ΕΤΑΠ κ.λπ.) έβγαλε από την αφάνεια την πόλη. Η μεγαλύτερη επιτυχία του προηγούμενου Δημοτικού Συμβουλίου ήταν η απομάκρυνση των πετρελαιοδεξαμενών από την περιοχή των πρώην διυλιστηρίων. Κι αυτό επειδή έφυγε μια για πάντα από την πόλη ο εφιάλτης ενός σοβαρού ατυχήματος, ενώ αναβαθμίστηκαν και οι προοπτικές ανάπτυξής της.
Η πιο μεγάλη αστοχία του τέως Δημοτικού Συμβουλίου και του κ. Βύρα είναι η αδυναμία να διαβλέψουν το φιάσκο πίσω από τη συμφωνία του κράτους για την δήθεν επένδυση του €1,2 δισ. σε μαρίνα και λιμάνι. Οι ευθύνες βεβαίως βαραίνουν το κράτος, αφού σε αυτή τη συμφωνία υπάρχει ρήτρα εμπιστευτικότητας, ωστόσο τα σημάδια ήταν εκεί και ήταν οφθαλμοφανές πως κάτι δεν πήγαινε καλά. Το θετικό είναι πως πλέον τόσο ο Δήμος, όσο και οι υπόλοιποι φορείς διεκδικούν μεγαλύτερο λόγο και κυρίως ένα βιώσιμο έργο. Το ναυάγιο της συμφωνίας, πάντως, ίσως να μην ήταν και ό,τι χειρότερο έτυχε στην πόλη, αφού εάν γίνονταν αποδεκτές οι αξιώσεις της εταιρείας για να δοθούν χαλαρώσεις στις οικιστικές αναπτύξεις, τότε θα μιλούσαμε για βίαιη ανάπτυξη, κάτι που προσπαθεί να αποφύγει με νύχια και με δόντια η Λάρνακα. Οι συνέπειες, άλλωστε, είναι γνωστές όταν γίνεται κάτι τέτοιο (βλέπε Λεμεσό).
Από κει και πέρα για τον δήμαρχο Λάρνακας προβλέπεται μια πενταετία γεμάτη προκλήσεις, αφού υπάρχουν πολλά ανοικτά ζητήματα στην πόλη πέραν από το λιμάνι-μαρίνα. Το ένα είναι να βρεθεί λύση για την καθαριότητα. Έχουμε παραδείγματα καθαρών πόλεων στην Κύπρο, άρα δεν μπορούμε να μιλούμε μόνο για θέμα νοοτροπίας. Η Πάφος, για παράδειγμα, σε αυτόν τον τομέα, καθώς και σε πολλούς άλλους, αποτελεί το απόλυτο πρότυπο.
Η υγιής ανάπτυξη της περιοχής των πρώην διυλιστηρίων, η διατήρηση του χαρακτήρα της πόλης, η άσκηση πιέσεων για να έρθει επιτέλους η πανεπιστημιακή σχολή του ΤΕΠΑΚ, η διεκδίκηση αναβάθμισης των υπηρεσιών υγείας και ενός δεύτερου ΤΑΕΠ, καθώς και έργα βιώσιμης ανάπτυξης είναι μερικά από αυτά που ζητούν οι Λαρνακείς, που είναι γνωστό πως είναι απαιτητικοί και καλά κάνουν. Γι’ αυτό κύριε Βύρα είναι τόσο ψηλά ο πήχης για σας και το νέο Δημοτικό Συμβούλιο.
