Πόσα όνειρα να χωρούν άραγε μέσα σε μερικά εξεταστικά δοκίμια;

Οι παγκύπριες εξετάσεις πρόσβασης ξεκίνησαν χθες. Θα ολοκληρωθούν στο τέλος Ιουνίου και τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσει η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων. Θα ακούσουμε για τους πρώτους των πρώτων, για αυτούς που τα κατάφεραν και για αυτούς που θα κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Και θα ακούσουμε ελάχιστα για αυτούς που δεν τα κατάφεραν.

Δεν είναι πολλές χώρες όπως η Κύπρος, που οι εξετάσεις πρόσβασης στα πανεπιστήμια καταλήγουν είδηση. Ολόκληρες συζητήσεις για τη δυσκολία των γραπτών και αναλύσεις για την ύλη που πρέπει να αλλάξει με γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και κάθε λογής ειδικούς να έχουν άποψη για το θέμα.

Αυτό συμβαίνει γιατί ως λαός έχουμε συνδέσει την επαγγελματική επιτυχία αλλά και την ευτυχία με το να «περάσουμε σε ένα πανεπιστήμιο». Κάτι τέτοιο ίσως να ίσχυε σε κάποιο βαθμό σε παλαιότερες εποχές. Μια καλή σπουδή οδηγούσε σε μια καλή επαγγελματική αποκατάσταση. Κι αν ο εργοδότης τύγχανε να είναι το δημόσιο, ακόμη καλύτερα.

Όμως, οι κρίσεις που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια απέδειξαν περίτρανα πόσο εύκολα ανατρέπονται όλα όσα θεωρούσαμε «σίγουρα». Η μόνη βεβαιότητα που έχουμε, πλέον, είναι ότι υπάρχουν αβεβαιότητες και ότι στη ζωή μας θα συναντήσουμε πολλές. Κάποιες από αυτές θα καταφέρουμε να τις ξεπεράσουμε κάποιες πάλι όχι.

Η επιτυχία ή η αποτυχία στις παγκύπριες εξετάσεις δεν είναι το παν. Ούτε εκείνοι που θα περάσουν σε κάποια σχολή θα έχουν λύσει όλα τα τους προβλήματα, ούτε εκείνοι που δεν θα περάσουν θα χαθούν και δεν θα καταφέρουν να βρουν τι θέλουν να κάνουν.

Κι αν αποτύχω τι θα κάνω, ρωτούν με αγωνία πολλοί υποψήφιοι. Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση, γιατί η απάντηση μπορεί να ξεκλειδώσει το μέλλον. Αποτυχία στις εξετάσεις δεν σημαίνει αποτυχία στη ζωή. Σημαίνει ότι απλά πρέπει να βρούμε ένα διαφορετικό τρόπο να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.

Πάω στοίχημα, πως όταν ο Φειδίας τέλειωνε το σχολείο, πολλοί θα γέλασαν υποτιμητικά αν τους είπε πως θέλει να γίνει YouTuber. Ίσως και να τον κοροϊδεύαν που δεν ήθελε να σπουδάσει. Στο τέλος της ημέρας, όμως, έκανε αυτό που ήθελε και πέτυχε με τον δικό του τρόπο.

Η μη είσοδος στο πανεπιστήμιο μπορεί να είναι μια καλή ευκαιρία για επαναπροσδιορισμό. Για να σκεφτούν τα παιδιά τι πραγματικά θέλουν και ποιες άλλες προοπτικές υπάρχουν στη ζωή τους.

Κάποτε για να βρούμε τον δρόμο χρειάζεται να τον χάσουμε. Και κάποτε για να πετύχουμε χρειάζεται και κάπου να αποτύχουμε.