Βρε, μα τι γίνεται σε αυτές τις εκλογές; Τις τοπικές, κυρίως. Τόσο πολύ αναβαθμίστηκαν οι θέσεις με τη μεταρρύθμιση; Διότι, τέτοιο φανατισμό δεν είχαμε ποτέ προηγουμένως σε εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης. Ξεκίνησε με τις χιλιάδες μετεγγραφές ψηφοφόρων ακόμα και σε μικρά χωριά, κάποιες από αυτές θα πάνε και δικαστήριο, κι έφτασε σε ανεβασμένα επίπεδα.
Στη Λεμεσό να στήνουν καυγάδες έξω από την αίθουσα όπου γίνεται διάλογος των υποψηφίων δημάρχων και στην Πάφο ο Φαίδωνος καταγγέλλει ότι εξαγορά ψήφων με δωροκουπόνια υπεραγοράς και μετρητά σε φακέλους. Και του απαντά ο ανθυποψήφιός του Εύρος Λοϊζίδης ότι πάντα έχει εύκαιρο τον ανεμιστήρα της λάσπης, αλλά και ότι «υπάλληλος της Τροχονομίας τηλεφωνούσε και έλεγε σε δημότες να περάσουν για να τους δώσουν δώρο από τον Δήμαρχο».
Πριν από αυτά, στη Δρομολαξιά πιάστηκαν στα χέρια δημοσίως, σε καφετέρια, δήμαρχος και δημοτικός σύμβουλος. Ενώ προηγουμένως είχαμε και βανδαλισμό του αυτοκινήτου του δημοτικού συμβούλου.
Εντάξει, δεν θα φτάσουμε στα επίπεδα της Τουρκίας που είχαν τοπικές εκλογές τον Μάρτη. Και όπου, για παράδειγμα, ξαδέλφια πυροβόλησαν και σκότωσαν συγγενή τους διότι δεν στήριξε τον υποψήφιο μουχτάρη, που ήταν συγγενής του. Αλλά, εμείς νομίζαμε πως τα είχαμε ξεπεράσει αυτά τα βάρβαρα. Παρότι τον ανεμιστήρα της λάσπης είναι πολλοί που τον χρησιμοποιούν αυτή τη φορά. Στη Λεμεσό, για παράδειγμα, κάνει θραύση.
Μήπως φταίνε οι μισθοί; Διότι με την μεταρρύθμιση με την οποία θα κάναμε και οικονομία, φαίνεται πως το μόνο που πέτυχε είναι η οικονομική αναβάθμιση σε όλα τα πόστα. Από τους δημάρχους, τους αντιδημάρχους και τους δημοτικούς συμβούλους, μέχρι τους κοινοτάρχες και τους προέδρους των επαρχιακών οργανισμών. Αυτοί κι αν είναι! Με €80.000 μισθό.
Δημιουργήθηκαν, δηλαδή, πολύ περισσότερες περιζήτητες θέσεις, περισσότερα κομματικά βολέματα και τοπικές εξυπηρετήσεις, σε μισό κράτος με πληθυσμό κάτω του εκατομμυρίου. Και όχι μόνο αυτοί που θα εκλεγούν αλλά και αυτοί που θα τους στελεχώνουν. Που κάθε λίγο διαπιστώνουν πως δεν είναι αρκετοί όσοι προνοούνται και χρειάζονται περισσότεροι. Για ακόμα μια φορά τα κάναμε μαντάρα και θα τραβούμε τα μαλλιά μας.
Θυμίζω μόνο πως οι εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης αναβλήθηκαν πριν από τρία χρόνια για να υπάρχει χρόνος να γίνουν όλα όπως πρέπει. Και έγιναν όπως τα βλέπουμε σήμερα να εξελίσσονται.
Πάντως, τον ανεμιστήρα της λάσπης τον έχουν εύκαιρο και τα κόμματα. Που τόσο πολύ αγωνιούν για τις τοπικές κοινωνίες και τα τοπικά προβλήματα, που σχεδόν δεν ασχολούνται με τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εκτός από μερικούς δήμους όπου θα μετρηθεί το γόητρό τους. Ασχολούνται μόνο με τις ευρωεκλογές και όχι για τίποτε άλλο, μα επειδή σε αυτές θα καταμετρηθεί η κομματική δύναμη. Ποιο θα είναι πρώτο κόμμα, ποιο δεύτερο και ποια θα είναι η θέση που θα τερματίσει το ΕΛΑΜ και ενδεχομένως να ανατρέψει τις μακρόχρονες κομματικές ισορροπίες.
Γι΄ αυτό και βλέπουμε να έχουν στα χέρια από έναν ανεμιστήρα λάσπης και να τον στρέφουν ο ΔΗΣΥ εναντίον του ΑΚΕΛ και αντίστροφα ή το ΔΗΚΟ εναντίον του ΕΛΑΜ (και αντίστροφα), από το οποίο κινδυνεύει να χάσει το χάλκινο μετάλλιο. Με αυτά ασχολούνται και οι υποψήφιοι, που υποστηρίζουν στην τοπική αυτοδιοίκηση, έχουν το ελεύθερο να σκυλοτρώγονται. Με εξαιρέσεις πολιτικού πολιτισμού, φυσικά, αλλά η γενική εικόνα είναι αυτή και είναι καταθλιπτική.
Υ.Γ. Θα μου πεις, δεν βλέπεις τι γίνεται ευρύτερα στην Πολιτεία και στην κοινωνία; Η κόντρα του Γενικού Εισαγγελέα με τον Γενικό Ελεγκτή, δεν επηρεάζει τον δημόσιο βίο; Το σκάνδαλο στη μονή Αββακούμ και η τοξικότητα που βγάζει, όχι μόνο από το περιεχόμενο του σκανδάλου αλλά και από τη διαδικασία με τη βοήθεια δικηγόρων και άλλων, δεν επηρεάζει την κοινωνία; Ή, μήπως, πιστεύει κανένας ότι οι ανήλικοι μαθητές που πήγαν προχτές με κουκούλες κι έβαλαν φωτιές σε πεντέξι σχολεία στη Λεμεσό είναι εμπρηστές εκ γενετής;
