Ο ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΣ της σύμβασης του κράτους με την Kition Ocean Holdings για την πολυδιαφημισμένη επένδυση του €1,2 δισ. σε λιμάνι και μαρίνα της Λάρνακας, είχε προδιαγραφεί. Επρόκειτο για ένα προδιαγραμμένο τέλος μετά και με τα όσα προηγήθηκαν. Ήταν εν πολλοίς ένα προδιαγεγραμμένο φιάσκο, το οποίο επιβεβαιώνει πως υπήρξαν λάθη και παραλείψεις κατά τη σύναψη της συμφωνίας, της σύναψης της σύμβασης.
ΕΙΝΑΙ γνωστό πως από την 1η Απριλίου 2022 που δόθηκαν από την προηγούμενη Κυβέρνηση τα κλειδιά της μαρίνας και του λιμανιού Λάρνακας στην ανάδοχο εταιρεία, εκτελέστηκαν λίγα και πολύ μικρά έργα. Το θέμα αυτό, όπως εξελίχθηκε με την καταγγελία της σύμβασης, θα έχει συνέχεια στις αίθουσες των δικαστηρίων επειδή η εταιρεία αναμένεται ότι θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
ΔΕΝ χρειάζεται να έχει κάποιος μαντικές ικανότητες για να αποφανθεί ότι υπάρχει πρόβλημα με τις δημόσιες συμβάσεις, που αφορούν μεγάλα έργα. Κι αυτό φαίνεται και στην πράξη. Και όχι μόνο με το έργο στη Λάρνακα αλλά και σε περιπτώσεις έργων σε διάφορες περιοχές του νησιού.
ΑΥΤΟ που προέχει τώρα για το κράτος είναι η ανάκτηση της διαχείρισης του λιμανιού και της μαρίνας και έπειτα η εφαρμογή του Σχεδίου Β, ώστε να βρεθεί νέος επενδυτής. Η κυβέρνηση, η οποία κληρονόμησε τη συμφωνία, δηλώνει πως έχει Σχέδιο Β.
Η ΛΑΡΝΑΚΑ και η χώρα χρειάζονται αυτή την επένδυση. Το πώς θα γίνει αυτό θα συζητηθεί την ερχόμενη Παρασκευή σε σύσκεψη με την Επιτροπή Ανάπτυξης Λάρνακας, στην παρουσία του υπουργού Μεταφορών. Στη Λάρνακα, ο δήμαρχος αλλά και τοπικοί φορείς υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνει διαχωρισμός του έργου. Μια ανάπτυξη να είναι το λιμάνι και η δεύτερη για την μαρίνα. Τούτο θα βοηθήσει στην υλοποίηση του έργου καθώς λίγες εταιρείες έχουν τεχνογνωσία και για τα δυο. Αλλάζοντας τη μορφή, η υλοποίηση θα είναι, όπως αναφέρεται, πιο εύκολη. Είναι σαφές πως η άποψη για δύο ξεχωριστές αναπτύξεις βρίσκει έδαφος σε αρκετούς παράγοντες στη Λάρνακα. Συνεπώς αυτό θα πρέπει να εξεταστεί από την κυβέρνηση, ενδεχομένως στη σύσκεψη της Παρασκευής.
ΕΙΜΑΣΤΕ ενώπιον ενός δεδομένου, που δεν αλλάζει. Γι αυτό και θα πρέπει να εξεταστούν δυο ζητήματα. Το ένα να δοθεί διέξοδος ώστε να προχωρήσει το έργο στη Λάρνακα. Το δεύτερο αφορά τις δημόσιες συμβάσεις. Θα πρέπει όταν συνάπτονται συμφωνίες από το κράτος να μην αφήνονται περιθώρια ώστε οι εταιρείες να λειτουργούν σε βάρος του κράτους.
ΤΟ κράτος έχει το πάνω χέρι κι αυτό κανείς δεν μπορεί να το ξεχνά. Το κράτος, όπως αναφέρθηκε, δεν εκβιάζεται. Και τούτο οι συμβάσεις δεν πρέπει να το επιτρέπουν.
