Το φρικιαστικό τέλος του 9χρόνου Γιαζάν

Το μοναδικό ίχνος ζωής σε αυτή την αποστεωμένη μάζα με την ολόλευκη απόχρωση στο δέρμα, είναι η λάμψη στα μάτια. Το ζεστό βλέμμα. Συγκλονίζεσαι από την όψη. Από τη φρίκη. Δεν αντέχεις να κοιτάξεις παρατεταμένα. Ακόμη κι έτσι, στοιχειώνεσαι…

Πρόκειται για τον 9χρόνο Γιαζάν αλ Καφάρνα, ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση που είχε την ατυχία, πέρα των άλλων, να βρίσκεται εγκλωβισμένο στη Λωρίδα της Γάζας. Ο Γιαζάν πριν λίγες μέρες, όπως έκαναν γνωστό οι γονείς του, πέθανε από ασιτία.

Πριν από τον πόλεμο, η οικογένεια είχε τη δυνατότητα να εξασφαλίζει στον Γιαζάν την ειδική τροφή που χρειάζονταν καθώς και ιατρική περίθαλψη. Αυτό άλλαξε μετά την 7η Οκτωβρίου.

Ο πατέρας του Γιαζάν έκανε γνωστή την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν, αναρτώντας μια φωτογραφία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στην οποία φαίνονταν πώς ήταν και πώς έγινε ο 9χρονος. Έδειχνε ένα χαρούμενο παιδάκι. Όμως, αυτό άλλαξε δραματικά. Ο γιός του κείτονταν στο κρεβάτι και έμοιαζε να λιώνει και να τον εγκαταλείπει αργά και βασανιστικά η ζωή. Ήταν σαν ένα φθινοπωρινό φύλλο έτοιμο να ξεκολλήσει από το κλαρί του.

Η οικογένεια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σπίτι της στη Μπέιτ Χανούν και να πάει στη Ράφα κατά τη διάρκεια των μαχών. Στη νέα τους περιοχή ήταν ακόμη πιο δύσκολο να εξασφαλίσουν τροφή για το αγόρι. Παρά την προσπάθειά τους για το καλύτερο, η υγεία του Γιαζάν χειροτέρευε μέρα με τη μέρα. Ο πόλεμος του έδειξε το πιο σκληρό πρόσωπο, αλλά και το πόσο αδυσώπητος μπορεί να γίνει, ειδικά για τους ευάλωτους ανθρώπους.

Τις τελευταίες του μέρες στη ζωή, οι γονείς του Γιαζάν μπορούσαν να του εξασφαλίζουν μόνο μικρά κομμάτια ψωμί ή σκέτη ζάχαρη για να τον ταΐσουν. Ο Γιαζάν, περιγράφει ο πατέρας, έγινε πολύ άρρωστος και υποσιτισμένος. Το σπαρακτικό μήνυμα όσο ακόμα ζούσε το παιδί, αναφέρει ο διεθνής Τύπος, έκανε πολλούς ανθρώπους να νιώσουν άσχημα και να αναλογιστούν τις ευθύνες της Δύσης και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στη Γάζα. Ο Γιαζάν μετετράπη σε σύμβολο των δεινών που βιώνουν οι εγκλωβισμένοι καθώς και του λιμού που απειλεί τις ζωές τους.

Λίγο αργότερα τα τοπικά μέσα ενημέρωσης έκαναν γνωστό ότι ο Γιαζάν πέθανε από την πείνα στο νοσοκομείο al-Najjar στη Ράφα. Δεν είναι το μοναδικό παιδί. Ακόμη 16 παιδιά έχουν χάσει με αυτόν τον τραγικό και απάνθρωπο τρόπο τη ζωή του. Επειδή δεν έχουν φαγητό.

Ντρέπεσαι! Πώς είναι δυνατόν να το επιτρέψαμε; Πώς δεχόμαστε να βασανίζονται έτσι άνθρωποι; Γιατί άργησε τόσο το πλοίο;