Μέσα σε ένα θλιβερό σύμπαν, με ένα σωρό δεινά να αποσπούν το μεγαλύτερο μέρος της επικαιρότητας, ψάχνεις να εστιάσεις σε κάτι αισιόδοξο. Προσπαθείς να μην βουλιάξεις σκεπτόμενη τη σκηνή με τους πεινασμένους, πολιορκημένους Παλαιστίνιους να αναμένουν τα φορτηγά να τους διανείμουν βοήθεια για να σώσουν τα παιδιά τους από το μαρτύριο της πείνας κι αντί βοήθειας να δέχονται πυρά. Αποφεύγεις να διαβάσεις κάτω από τους τίτλους τις διηγήσεις των γονιών ένα χρόνο μετά την τραγωδία στα Τέμπη. Δεν θέλεις να ξέρεις λεπτομέρειες για κανένα φονικό. Ούτε για τον πεθερό που σκότωσε το γαμπρό του ούτε για τη δασκάλα που σκότωσε τα τέσσερα παιδιά της. Ψάχνεις διακαώς μια καλή είδηση. Για ένα γεγονός που να γεννά ελπίδα. Δεν υπάρχουν πολλά.
Όμως, μία γυναίκα, η Αμερικανίδα Ρουθ Γκότεσμαν, 93 χρόνων, χάρισε ένα δισεκατομμύριο δολάρια σε πανεπιστήμιο για να απαλλάξει τους φοιτητές από τα δίδακτρα που πληρώνουν. Φυσικά τα είχε η γυναίκα, πολλοί όμως έχουν περίσσευμα χωρίς να σκέφτονται να το χαρίσουν. Ίσως να μην έχει παιδιά και στα 93 της, τι να κάνει πια το δισεκατομμύριο, θα πει κάποιος. Ωστόσο θα μπορούσε να μην την απασχολεί το τι θα γίνει άμα φύγει. Θα μπορούσε να ζει με την ψευδαίσθηση πως θα ζήσει πολλά χρόνια ακόμα. Θα μπορούσε να αφήσει τους συγγενείς να τσακώνονται μεταξύ τους για την κληρονομιά. Όμως φρόντισε να τα δώσει για να απαλλάξει πολλούς πολλούς φοιτητές από το βάρος των φοιτητικών δανείων.
Η δωρεά έγινε για την Ιατρική Σχολή του Αλμπερτ Αϊνστάιν στο Μπρονξ. Η 93χρονη δωρητής είχε εργαστεί στο κολλέγιο σε προγράμματα αντιμετώπισης της μαθησιακής δυσκολίας, έχοντας αναπτύξει η ίδια προγράμματα αλφαβητισμού και πρωτόκολλα προσυμπτωματικού ελέγχου. Δισεκατομμυριούχος έγινε κληρονομώντας το σύζυγο της Ντέιβιντ Γκότεσμαν, επενδυτή, ο οποίος πέθανε πριν δύο χρόνια σε ηλικία 96 ετών.
Σε συνέντευξή της στους New York Times, η δρ Γκότεσμαν ανέφερε πώς ο σύζυγός της της άφησε «ένα χαρτοφυλάκιο μετοχών της Berkshire Hathaway», με την οδηγία «να κάνει ό,τι κρίνει σωστό». «Ελπίζω, είπε, να χαμογελάει και να μην είναι συνοφρυωμένος για αυτό που έκρινα πως είναι σωστό». Οι αρχές του πανεπιστημίου πάντως, χαμογελούν γιατί με τη δωρεά αυτή θα μπορούν να προσελκύσουν φοιτητές που δεν θα μπορούσαν υπό άλλες συνθήκες να επωμιστούν τα υπέρογκα δίδακτρα μιας ιατρικής σχολής. Κι επειδή ακριβώς αφορά μελλοντικούς γιατρούς, μακάρι η δωρεά αυτή όχι απλά να τους αποφορτίσει οικονομικά, αλλά παράλληλα να λειτουργήσει αντανακλαστικά πάνω τους για προσφορά, ώστε το καλό να πολλαπλασιαστεί. Σαν ένας σπόρος καλού που παράγει καλό.
