ΕΡΕΥΝΕΣ που έχουν διεξαχθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο με θέμα «Δημιουργία Μηχανισμού Συλλογής Δεδομένων Σχετικά με το Φαινόμενο της Βίας στο Σχολείο», η οποία πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Εθνικής Στρατηγικής για την Πρόληψη και Διαχείριση της Βίας στο Σχολείο (2018 – 2024), δείχνουν άκρως ενδιαφέροντα στοιχεία. Αλλά και άκρως ανησυχητικά. Από την παρουσίαση της έρευνας, που έγινε για λογαριασμό του υπουργείου Παιδείας, προκύπτει ότι περίπου το 2% των μαθητών παρουσιάζει ακραίας μορφής παραβατικότητα, εναντιωματικότητα κι εκφοβισμό και επιθετικότητα προς συμμαθητές/ εκπαιδευτικούς. Η συμπεριφορά αυτή εκδηλώνεται και εκτός του σχολικού πλαισίου.
ΕΝΑ ακόμη στοιχείο είναι πως εκπαιδευτικοί δέχονται βία. Τόσο από μαθητές (μέσος όρος συνολικού ποσοστού 26,8%) όσο και από γονείς (μέσος όρος συνολικού ποσοστού 16,3%). Η πιο συχνή μορφή είναι η δυσφήμιση εκπαιδευτικών. Η έρευνα αναφέρει ακόμη πως και γονείς αλλά και μαθητές δηλώνουν ότι εκπαιδευτικοί τους έχουν προσβάλει και ταπεινώσει.
ΕΙΝΑΙ προφανές ότι στο σχολικό χώρο διαδραματίζονται πολλά. Αντανακλά και ο χώρος αυτός το κοινωνικό γίγνεσθαι, κι αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ. Γινόμαστε μάρτυρες για όλα αυτά στην καθημερινότητα μας, αλλά τούτο συνάγεται και από την έρευνα. Παιδιά περιθωριοποιούνται από μια σειρά λόγους, εκδηλώνουν επιθετικότητα κι άλλα πολλα. Είναι προφανές πως πολλά και χρήσιμα στοιχεία περιέχονται στην έρευνα. Η ανάλυση που έγινε από ειδικούς δίνουν μια εικόνα, που πρέπει να απασχολήσει όλους.
ΤΟ υπουργείο Παιδείας έχει επιδείξει ενδιαφέρον, γι αυτό και έγινε η έρευνα. Τι υπουργείο έχει μερίδιο, ίσως το μεγαλύτερο, ευθύνης. Κι όταν αναφερόμαστε στο υπουργείο Παιδείας δεν εννοούμε μόνο τη διοίκηση, αλλά και το σχολείο. Δηλαδή, τους εκπαιδευτικούς, τη διεύθυνση αλλά και θεσμικά τους Συνδέσμους Γονέων. Στην εξίσωση μπαίνουν και οι μαθητές, τόσο οι οργανωμένοι όσο και οι υπόλοιποι.
ΤΗΝ ίδια ώρα ευθύνη έχει και η οικογένεια. Στο σπίτι τα παιδιά θα πρέπει να διαμορφώνονται με τρόπο, που να μην εκδηλώνουν ακραίες, παραβατικές συμπεριφορές. Συνεπώς, όπως έχουμε και πολλές φορές αναφέρει στο παρελθόν, χρειάζεται μια συλλογική προσπάθεια. Είναι προφανές πως χωρίς αυτό να γίνει συλλογικά, η όποια πρωτοβουλία θα αποτύχει. Γιατί αυτό έγινε και στο παρελθόν. Η επιστημονική παρέμβαση είναι σημαντική. Τα αποτελέσματα των ερευνών αποτελούν εργαλεία προς αξιοποίηση. Αυτό προφανώς θα κάνει το αρμόδιο Υπουργείο, που έχει ζητήσει και την έρευνα. Ήδη, όπως έχει αναφέρει η υπουργός Παιδείας, έχουν αποφασισθεί δράσεις.
