Μας το είπαν και αυτό: Η Chevron ζήτησε νέα τετράμηνη παράταση για την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων της με το Υπουργείο Ενέργειας, πιθανό λόγω του πολέμου που μαίνεται στη Γάζα.
Από πού κι ως που, ρε παιδιά; Τι σχέση έχουν οι βομβαρδισμοί με μια απόφαση που θα υλοποιηθεί (αν υλοποιηθεί χωρίς να μας ξαναζητήσουν οι εταιρείες να την ξαναλλάξουμε) σε 5-6 χρόνια;
Μας λένε πως ΤΩΡΑ είναι η ευκαιρία να δώσουμε τα χέρια με την αμερικανική εταιρεία, διότι τώρα καίγεται για αέριο η Αίγυπτος και πρέπει να βιαστούμε. Ε, κι αν δώσουμε τα χέρια με τη Chevron θα λύσει το σημερινό της πρόβλημα προμήθειας καυσίμου η Αίγυπτος; Λογαριάζουν μήπως πως η εταιρεία θα «τραβήξει» λάστιχο την άλλη εβδομάδα από το Αφροδίτη και θα προμηθεύσει τη φίλη χώρα με αέριο για να βγει από τη δύσκολη θέση;
Κάνουμε άραγε πως ξεχνούμε ότι αν υπάρξει τελικά συνεννόηση με τη Chevron για να αλλάξει η συμφωνία του ’19, αυτό που θα ακολουθήσει ΔΕΝ είναι τα έργα για άντληση του φυσικού αερίου αλλά μόνο η έναρξη, επιτέλους, των λεπτομερών τεχνικών μελετών (FEED), που υπολογίζεται να πάρουν δύο χρόνια; Και θα εκκρεμεί ακόμα μια άλλη διαδικασία, ώστε να μελετηθεί και να συμφωνηθεί η τελική επενδυτική απόφαση (FID). Και μετά οι κατασκευές.
Καλή μας Αίγυπτος, δες τι θα κάνεις, μην βασίζεσαι (που δεν βασίζεσαι, αλλά λέμε τώρα) ούτε σε εμάς, ούτε στη Chevron, ούτε στο Αφροδίτη.
Και είναι και το άλλο: Τη μια μας λένε πως το αέριο της Αφροδίτης θα πάει στις υποδομές υποδοχής της Shell και από εκεί στο Ίντκου για υγροποίηση και την άλλη μάς λένε έχει μεγάλη ανάγκη η εσωτερική αγορά της Αιγύπτου και πρέπει να βιαστούμε. Ναι, αλλά ο ένας αγοραστής (εσωτερική αγορά Αιγύπτου) από τον άλλο (LNG στις ευρωπαϊκές αγορές) έχουν μεγάλη διαφορά στα έσοδα/κέρδη για τον παραγωγό. Θα μας πει μήπως κάποιος όταν λέμε «στην Αίγυπτο» τι εννοούμε;
Και ούτως ή άλλως, δεν είναι η Κύπρος που δεν βιάζεται. Είναι οι εταιρείες. Και το είπε χθες και ο Τσαρλς Έλληνας σε κάποιες παρεμβάσεις του, μεταξύ άλλων στην economy today. Είπε λίγο-πολύ πως οι μεγάλες εταιρείες δεν πολυβιάζονται με μικρά κοιτάσματα όπως τα δικά μας, τα αφήνουν για πάρακατω.
Μας λένε επίσης ότι «δεν πρέπει να διώξουμε τη Chevron, διότι τι θα κάνουμε χωρίς τον κολοσσό;». Μόνο που δεν τίθεται κανένα θέμα από την Κυπριακή Δημοκρατία να «εκδιωχθεί» η εταιρεία, επειδή υπέβαλε πρόταση για αλλαγή της συμφωνίας. Η Κυπριακή Δημοκρατία δέχθηκε να συζητήσει την πρόταση και τώρα λέει όχι στην αλλαγή της συμφωνίας που δεσμεύει την ίδια και τη Chevron (και τη Shell και τη NewMed Energy, για να μην ξεχνιόμαστε).
Αν η συμφωνία δεν αλλάξει, η Chevron οφείλει να μείνει εδώ και να υλοποιήσει την ισχύουσα συμφωνία. Και στο κάτω-κάτω, θα μπορούσε να βρεθεί μια λύση να μην επωμιστεί μόνη της το κόστος της πλωτής μονάδας παραγωγής, αν και θα έπρεπε, αφού αυτό λέει η συμφωνία.
Αν όμως η Chevron θέλει να φύγει, θα φύγει, δεν θα τη διώξει κανένας. Και πώς γίνεται να φεύγεις (από μια συμφωνία) και να παίρνεις, όπως προβλέπουν κάποιοι, στα δικαστήρια το άλλο μέρος, που παραμένει δεδηλωμένα πιστό στη συμφωνία;