Ένας 17χρονος μαθητής, ο οποίος υποφέρει από σπαστική διπληγία, έναν τύπο εγκεφαλικής παράλυσης, διεκδικούσε απεγνωσμένα συνοδό στο σχολείο αφού δεν μπορούσε να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες. Μάταια όμως.
Η απάντηση των αρμοδίων ξερή, σκληρή και υπερχειλίζουσα από περισσή αναλγησία. Μέχρι που υπήρξε παρέμβαση από κάποιον βουλευτή, ο οποίος ανάδειξε το θέμα. Ακολούθησε η άμεση αντίδραση της υπουργού Παιδείας. Άκρως αντίθετη από αυτήν των καθ’ ύλην αρμοδίων. Διακατέχουσα από ενσυναίσθηση και συσσωρευμένη ευαισθησία. Το θέμα έληξε θετικά για τον 17χρονο μαθητή.
Υπό κανονικές συνθήκες, έπρεπε να είμαστε απόλυτα ικανοποιημένοι. Δυστυχώς, όμως, είναι αδύνατο. Επειδή και αυτή η υπόθεση ανέδειξε μια άκρως αρρωστημένη κατάσταση η οποία επικρατεί σε αυτό τον τόπο. Γάγγραινα, η οποία ενόσω συντηρείται από υπουργούς, βουλευτές και λοιπούς αξιωματούχους και αρμοδίους, θα συνεχίσουν πολλοί άνθρωποι να αδικούνται. Άλλους να πλήττεται η αξιοπρέπειά τους. Και άλλοι, που εκμεταλλεύονται τέτοιες μεθόδους, να λαθροβιούν σε βάρος συνανθρώπων τους.
Η υπόθεση αφορά τον 17χρονο μαθητή Μάριο Χριστοδουλίδη από την Αραδίππου. Όπως προαναφέραμε, πάσχει από σπαστική διπληγία (μια μορφή εγκεφαλικής παράλυσης) αποφοίτησε πέρσι με άριστα από το Γυμνάσιο Αραδίππου και φέτος φοιτά στο Λύκειο. Από την αρχή της χρονιάς, το αίτημά του για αποκλειστικό συνοδό απορρίπτεται με τη δικαιολογία της έλλειψης κονδυλίου. Το αίτημα του παιδιού απολύτως δικαιολογημένο αφού όπως εξήγησε η μητέρα του στον «Φ», «δεν μπορεί να παρακολουθήσει τη ροή του μαθήματος και δεν προλαβαίνει να αντιγράφει από τον πίνακα».
Το πρόβλημα λύθηκε, όπως προαναφέραμε με την ανάδειξη του θέματος από τον βουλευτή του ΑΚΕΛ Ανδρέα Πασιουρτίδη και τα θετικά αντανακλαστικά τα οποία έδειξε να διαθέτει η υπουργός Αθηνά Μιχαηλίδου. Τέλος καλό, όλα καλά θα μπορούσε να πει κάποιος. Πλην, όμως, δεν είναι έτσι. Βλέπετε στην όλη υπόθεση υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια η οποία είναι ιδιαιτέρως εκνευριστική. Όπως υπάρχει βεβαίως και η πραγματική ουσία, η οποία είναι απείρως απογοητευτική.
Την λεπτομέρεια την ανέφερε η μητέρα του Μάριου στον «Φ». Το αίτημα για να παραχωρηθεί προσωπικός συνοδός στον 17χρονο δεν είναι φετινό. Έχει τρία ολόκληρα χρόνια (όλα όσα φοιτούσε στο γυμνάσιο δηλαδή) που υποβάλλεται αλλά απορρίπτεται με την ίδια γελοία δικαιολογία: «Δεν υπάρχει κονδύλι». Τι δεν καταλάβατε; Αυτό το παιδί, το οποίο παλεύει με όλη τη δύναμη της ψυχής του να αντιμετωπίσει την ατυχία και το πρόβλημα της υγείας του, ζητούσε βοήθεια για να προλαβαίνει να αντιγράφει από τον πίνακα. Του το αρνούντο! Δεν υπήρχε κονδύλι. Λες και ήταν τόσο δύσκολο να κόψουν καμιά υπερωρία από κανέναν του περίγυρου της κυβέρνησης για να πληρώνεται τα ψίχουλα που παίρνουν οι σχολικοί συνοδοί.
Τι παράξενο; Τι προκλητικό; Πόσο εξοργιστικό; Τρία χρόνια δεν υπήρχε κονδύλι αλλά μόλις μεσολάβησε ένας βουλευτής και μόλις παρενέβη η υπουργός, το κονδύλι βρέθηκε! Πιο γελοίοι και πιο προκλητικοί συνάμα πεθαίνεις!
Αυτή ακριβώς είναι και η ουσία της προκλητικής υπόθεσης. Ότι μόνο αν κάποιος γνωρίζει ένα βουλευτή θα ικανοποιηθεί το αίτημά του. Μόνο αν το θέμα του φτάσει σε έναν υπουργό θα βρεθεί κονδύλι. Πόσοι άλλοι Μάριοι, όμως, εκεί έξω, δεν γνωρίζουν κάποιον βουλευτή αλλά δικαίως διεκδικούν ένα συνοδό; Πόσοι άλλοι Μάριοι, ταλαιπωρούνται από ειδικά προβλήματα υγείας και μόνο με τη βοήθεια ενός συνοδού μπορεί να εξασφαλίσουν τα χρειώδη ώστε να προχωρήσουν στο σχολείο;
Εκατοντάδες οι περιπτώσεις. Καθημερινά, ολόχρονα φτάνουν κοντά μας ανάλογες περιπτώσεις. Πολλές φορές, μάλιστα, τίθενται και θέματα ασφάλειας ή αξιοπρέπειας των παιδιών. Η πολιτική, όμως, η ίδια. Δεν υπάρχει κονδύλι. Κάποια στιγμή, επιτέλους, πρέπει όλοι ανεξαιρέτως οι έχοντες εξουσία να συνειδητοποιήσουν ότι αποτελεί υποχρέωσή τους να προσφέρουν αυτή τη βοήθεια σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά που την έχουν ανάγκη. Δεν τους κάνουν χάρη. Είναι δικαίωμά τους και οφείλουν να τους το προσφέρουν.
Ας ελπίσουμε ότι η υπουργός Παιδείας θα αντιληφθεί πως η υπόθεση του Μάριου πρέπει να λειτουργήσει σαν ηλεκτροσόκ. Να αφυπνίσει τους πάντες. Πρωτίστως, τον υπουργό Οικονομικών. Ώστε να προσγειωθεί από το συννεφάκι στο οποίο αναπαύεται. Για να διαπιστώσει την σκληρή πραγματικότητα της κυπριακής κοινωνίας!
