Η παραίτηση της Δόξας Κωμοδρόμου, μετά τα όσα αποκαλύφθηκαν για τις υπερωρίες της, ήταν μονόδρομος. Τώρα, ο πρόεδρος θα αναμένει να ξεχαστεί, όπως ξεχάστηκε και το θέμα των πτυχίων της Γιαννάκη, όπως ξεχάστηκαν και τα επεισόδια στην Χλώρακα – παρά την πρώτη οργή που επέδειξε και το όλο νόημα βλέμμα προς την υπουργό Δικαιοσύνης και τον αρχηγό της Αστυνομίας.
Ωστόσο, η Δόξα Κωμοδρόμου δεν μπήκε κρυφά από την πίσω πόρτα. Διορίστηκε, εν γνώσει αυτού που την επέλεξε για το εργασιακό της καθεστώς στο πανεπιστήμιο Κύπρου και την πρόθεση της να διατηρήσει την θέση της για κάθε τυχόν ενδεχόμενο. Όταν έθεσε θέμα ο γενικός ελεγκτής, τροποποιήθηκε ο τίτλος εργοδότησης κι έτσι υπήρξε μία νομοτυπική ρύθμιση.
Ο μισθός ωστόσο δεν ανταποκρινόταν στον τίτλο. Κι έτσι εφευρέθηκε η τακτική των υπερωριών. Τακτική την οποία προφανώς δεν εφηύρε η εργοδοτούμενη, αλλά ο εργοδότης ή κάποιος τέλος πάντων από την εργοδοτική πλευρά. Και για να μπει σε εφαρμογή, σαφώς και χρειαζόταν επίσημη έγκριση. Ναι μεν εμφανίζεται η υπογραφή του Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη κάτω από τον κατάλογο με τις υπερωρίες που διεκδίκησε η Κωμοδρόμου, ωστόσο είναι δύσκολο να πιστέψει κάποιος πως Λετυμπιώτης και Κωμοδρόμου (κυβερνητικός εκπρόσωπος και αναπληρώτρια) συναποφάσισαν την φόρμουλα που θα μπορούσε να παίρνει η δεύτερη 1000 ευρώ το μήνα περισσότερα και μάλιστα διά μέσω του πανεπιστημίου.
Είναι ο μισθός της Δόξας Κωμοδρόμου το σοβαρότερο πρόβλημα της διακυβέρνησης; Φυσικά όχι. Είναι όμως ένα πρόβλημα, το οποίο δείχνει μάλιστα ασέβεια στους θεσμούς από τους ίδιους τους θεσμούς. Το «θα βρούμε παραθυράκια για να βολέψουμε μία κατάσταση» δεν είναι η μέθοδος που αναμένουμε οι πολίτες να ρυθμίζονται τα πράγματα το έτος 2023. Η δε άποψη της ίδιας της Κωμοδρόμου πως το όλο ζήτημα δεν είναι παρά μία “ενορχηστρωμένη προσπάθεια για να πληγεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας” κάνει την ασέβεια αυτή ακόμα πιο εμφανή. Οι αξιωματούχοι που παραιτούνται για λόγους που έχουν προκαλέσει την κοινή γνώμη, συνήθως βρίσκουν τον τρόπο να απολογηθούν με κάποιο τρόπο. Ακόμα κι αν πιστεύουν πως έχουν δίκαιο, προσπαθούν να δείξουν πως αντιλαμβάνονται πως κάτι τρέχει για να λένε όλοι οι άλλοι πως «κάτι δεν πάει καλά». Στην Κύπρο, όπου σπάνια παραιτείται κάποιος, ακόμα κι αυτές τις σπάνιες φορές δεν ζητείται ποτέ συγνώμη. Κανείς δεν έσφαλλε, απλά φεύγουν για να σωπάσουμε.
Κι η αλήθεια είναι πως αυτό προσδοκάει κι ο πρόεδρος. Να σιωπήσουμε. Να μην συζητάμε άλλο πως έγινε μια δολοπλοκία για να παίρνει ένας αξιωματούχος του κράτους 1000 ευρώ το μήνα πιο πολλά.
