Η κυβέρνηση «οφείλει να εντοπίσει και να στείλει στη δικαιοσύνη όσους οργάνωσαν, πρωταγωνίστησαν και ενέχονται στα επεισόδια», έλεγε προχτές ο Στέφανος Στεφάνου, στην εκδήλωση που οργάνωσε το ΑΚΕΛ στη Λεμεσό ως απάντηση στα ρατσιστικά επεισόδια κατά των μεταναστών.
Και συμφωνούμε μαζί του. Η κυβέρνηση οφείλει να εντοπίσει όσους ενέχονται, αλλά και η αντιπολίτευση οφείλει να την στηρίξει. Γιατί έχουμε την εντύπωση πως όλη αυτή η ιστορία είναι ακόμα μια μεγάλη κομματική απάτη. Με την έννοια ότι όλοι επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν το μεταναστευτικό πρόβλημα για κομματικούς σκοπούς και όχι για να το επιλύσουν για το καλό του τόπου. Όχι, δεν μιλώ μόνο για το ΑΚΕΛ, μα για όλους.
Το πρώτο δεδομένο είναι πως το πρόβλημα είναι υπαρκτό και δεν είναι καινούργιο. Όχι το μεταναστευτικό, αυτό το λέμε όλοι, αλλά το πρόβλημα με τις ομάδες των κουκουλοφόρων με το ελλειμματικό μυαλό, που δεν κάνουν τίποτε άλλο στη ζωή τους παρά να βρίσκουν αφορμές για βάρβαρες επιθέσεις. Είναι πάντα οι ίδιοι. Πότε η αφορμή τους είναι το μεταναστευτικό, πότε είναι το ποδόσφαιρο, πότε μια δικοινοτική εκδήλωση, πότε μια συζήτηση περί ομοφυλοφιλίας στο πανεπιστήμιο και πότε ο κάλλος τους με την πανδημία και τα εμβόλια. Υπάρχει ένας πυρήνας και γύρω του ανάλογα με το ζήτημα μαζεύονται κι άλλοι, ίσως κάθε φορά προστίθενται ή αφαιρούνται ορισμένοι, αλλά ο πυρήνας υπάρχει. Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι τα κόμματα και η Αστυνομία τους γνωρίζουν, είναι αδύνατο των αδυνάτων να μην τους γνωρίζουν, είμαστε στην Κύπρο! Αλλά καμία κυβέρνηση, κανενός κόμματος δεν επιχείρησε να τους μαζέψει.
Για παράδειγμα, μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, 100 – 200 κουκουλοφόροι επιτίθενται και καταστρέφουν περιουσίες. Πόσοι συλλαμβάνονται; Τρεις, τέσσερις, πέντε; Τόσοι. Οι άλλοι πάνε στα σπίτια τους, πλένει η καλή μαμά τα βρόμικα ρούχα κι ετοιμάζονται για τα επόμενα επεισόδια. Όπως έγινε την Παρασκευή εναντίον των μεταναστών, όπως έγινε με την πανδημία που διέλυσαν το Σίγμα, όπως έγινε αμέτρητες φορές με πολλές αφορμές. Δια πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, που λέει κι ο απόστολος Ματθαίος.
Ο κ. Στεφάνου, λοιπόν, κατάγγειλε προχτές ότι «η κυβέρνηση Ν. Χριστοδουλίδη απέτυχε να αντιμετωπίσει τα επεισόδια μίσους και τα πογκρόμ». Πράγματι απέτυχε και πρέπει να λογοδοτήσουν γι΄ αυτό όσοι ευθύνονται. Αναρωτιέμαι, όμως, τι θα έλεγαν τα κόμματα που διαμαρτύρονται αν η Αστυνομία ήταν πιο «επιθετική» από τους κουκουλοφόρους και τους έκαμνε μαύρους στο ξύλο. Διότι, όταν λέμε όλοι ότι η Αστυνομία απέτυχε να επιβάλει «το νόμο και την τάξη» και να δημιουργήσει αίσθημα ασφάλεια στους πολίτες, πρέπει να ξέρουμε κιόλας ότι η Αστυνομία δεν είναι καμιά πολιτιστική οργάνωση. Δεν θα πάνε οι αστυνομικοί σε μια διαδήλωση να πιουν καφέ με τους αρχηγούς των κουκουλοφόρων και να μιλήσουν για την πολιτική της κατανόησης και της πολυπολιτισμικότητας. Θα πάνε να κάνουν μαζικές συλλήψεις, ίσως και προληπτικές, να κλείσουν δρόμους, να απαγορεύσουν διαδηλώσεις, να χρησιμοποιήσουν βία. Αυτό κάνει η Αστυνομία. Δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό ΠΡΕΠΕΙ να κάνει, όμως, αυτό ξέρει να κάνει.
Αν λοιπόν, την καλούν τα κόμματα να το κάνει να το πουν για να μην δικαιολογούνται κιόλας οι αστυνομικοί ότι οι πολιτικοί τους δένουν τα χέρια. Το 2009, επί κυβέρνησης ΑΚΕΛ, είχαν γίνει επεισόδια μεταξύ εκατοντάδων αλλοδαπών γύρω από το τέμενος Ομεριέ στη Λευκωσία. Η δήμαρχος, επίσης του ΑΚΕΛ, ζητούσε δημοσίως την επέμβαση της Αστυνομίας. Η Επιτροπή Εσωτερικών της Βουλής επίσης ζητούσε από την Αστυνομία να έχει αποτελεσματικότερη δράση στην περιοχή. Η Αστυνομία τελικά οργάνωσε επιχείρηση και συνέλαβε δεκάδες παράνομους μετανάστες. Αλλά αίφνης έγινε η Αστυνομία το πρόβλημα! Ο υπουργός Εσωτερικών, επίσης του ΑΚΕΛ, την προειδοποίησε να μην ξανακάνει τέτοια επιχείρηση, η Επίτροπος Διοικήσεως εξέφρασε «αποτροπιασμό και ανησυχία», διάφοροι αργόσχολοι καλούσαν τους μετανάστες να ξεσηκωθούν κατά της Αστυνομίας.
Αυτοί είμαστε. Φορτώνουν στην Αστυνομία το πρόβλημα που δημιούργησαν οι πολιτικές και οι αδυναμίες όλων των κυβερνήσεων, για να απαλλαγούν οι πολιτικοί από τις ευθύνες. Αν θέλουν πραγματικά να αντιμετωπιστούν οι κουκουλοφόροι, κυβέρνηση και κόμματα, να στείλουν την Αστυνομία εκεί που οργανώνονται (ξέρουν όλοι πού) και να τους μαζέψουν όλους. Μια, δυο, τρεις μέχρι να τους διαλύσουν. Αλλά μετά, ποιος θα τους βοηθά στις πολιτικές τους;
