ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ μάρτυρες ακραίων κοινωνικών συμπεριφορών. Μιας φασιστικής, ξενοφοβικής, χουλιγκάνικης συμπεριφοράς έναντι των ξένων, που διαμένουν στον τόπο μας. Παρακολουθήσαμε εικόνες ντροπής. Παρακολουθήσαμε τα επεισόδια, που έγιναν σε Χλώρακα και Λεμεσό. Παρακολουθήσαμε κουκουλοφόρους να κτυπούν ανθρώπους, να καταστρέφουν περιουσίες. Εικόνες χάους! Εικόνες ντροπής!
ΕΧΟΥΜΕ, επίσης, παρακολουθήσει την Αστυνομία να μη μπορεί να αντιμετωπίσει τους ταραχοποιούς. Παρουσιάσθηκε χωρίς ολοκληρωμένο σχέδιο. Ή καλύτερα παρουσιάσθηκε με πλάνο, που δεν μπορούσε να χειριστεί τα γεγονότα, γιατί προφανώς δεν αξιολόγησε πληροφορίες, δεν ήταν επαρκώς προετοιμασμένη, την ώρα που το σκηνικό είχε προ πολλού στηθεί. Αυτό φάνηκε εκ του αποτελέσματος και κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει.
ΕΙΜΑΣΤΕ ενώπιον δυο ζητημάτων, που επείγει η αποτελεσματική διαχείρισης τους. Το ένα είναι το μεταναστευτικό ζήτημα και το άλλο οι φασιστικές συμπεριφορές. Το μεταναστευτικό είναι ένα θέμα, που δεν είναι τωρινό, είναι διαχρονικό πλην όμως χρήζει χειρισμού αμέσως. Με μέτρα, που θα υλοποιούνται και τα οποία θα κάνουν τη διαφορά. Και ως προς την επαναπροώθηση παράτυπων μεταναστών, αλλά και σε σχέση με την γρηγορότερη εξέταση αιτήσεων πολιτικού ασύλου. Οι αριθμοί και τα στατιστικά, που έχει δημοσιοποιήσει η κυβέρνηση, δείχνει πως γίνονται κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Προφανώς, όμως, υπάρχει ακόμη δρόμος να διανυθεί μέχρι να υποστηρίξει κάποιος ότι το όλο ζήτημα έχει αντιμετωπιστεί σημαντικά. Την ίδια ώρα, όσοι αλλοδαποί έρχονται στην Κύπρο οφείλουν να τηρούν, να εφαρμόζουν τους νόμους της χώρας μας.
ΤΟ δεύτερο ζήτημα είναι οι ακραίες κοινωνικές συμπεριφορών μιας μικρής μερίδας ανθρώπων. Μικρής ή μεγάλης ομάδας αυτό δεν έχει σημασία, καθώς το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Πρόκειται για ανησυχητικά φαινόμενα, που δεν μπορούν να υποβαθμιστούν. Θα πρέπει να αντιμετωπιστούν αμέσως και αποτελεσματικά. Να ξεριζωθούν τέτοια φασιστικά και ξενοφοβικά φαινόμενα από την κυπριακή κοινωνία. Κι αυτό μπορεί να γίνει με την αυστηρή εφαρμογή των νόμων. Αλλά και με επαγρύπνηση. Το μέγεθος της χώρας δεν δικαιολογεί ούτε την αδράνεια, ούτε και την ελλιπή ενημέρωση των Αρχών για το ποιοι κρύβονται πίσω από τα επεισόδια. Ποιοι είναι οι κουκουλοφόροι.
ΤΟ να λέμε «αυτή δεν είναι η Κύπρος» δεν αρκεί. Με το να υποβαθμίζονται οι ακραίες συμπεριφορές, το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται, γιατί αυτό συντηρεί και εδραιώνει αυτά τα φαινόμενα. Σίγουρα το μεταναστευτικό δεν θα επιλυθεί με τέτοιες διαμαρτυρίες, αλλά με πολιτικές και μέτρα, που θα υλοποιούνται.
