Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ Τουρκία, αποφάσισε πριν από μια εβδομάδα, την αποστολή του τουρκικού γεωτρύπανου, Αμπντουλχαμίντ Χαν, χωρίς όμως να μπει στις ΑΟΖ της Κύπρου ή της Ελλάδας, όπως έκανε και παλιότερα.

Η παρουσία του γεωτρύπανου προκαλεί εκ των πραγμάτων μια ανησυχία καθώς ουδείς δεν μπορεί με βεβαιότητα να αναφέρει ότι η Άγκυρα δεν θα προχωρήσει, διά του σκάφους αυτού, να εισβάλει εκ νέου στις θαλάσσιες περιοχές της Ελλάδος και της Κύπρου. Βεβαίως, μια τέτοια ενέργεια θα χαλούσε το κλίμα που καλλιεργείται τους τελευταίους μήνες στα ελληνοτουρκικά ( όχι, όμως, στο Κυπριακό, που η κατοχική πλευρά συντηρεί κλίμα προκλήσεων). Όπως είναι γνωστό, Αθήνα και Άγκυρα, από τους φονικούς σεισμούς στην Τουρκία ( 6 Φεβρουαρίου) και εντεύθεν έχουν αναπτύξει μια σχέση, που οδηγεί σε εκτόνωση της έντασης. Γνωρίζοντας το πώς λειτουργεί η κατοχική δύναμη, αυτή η κατάσταση πραγμάτων είναι προσωρινή.

Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ του γεωτρύπανου, Αμπντουλχαμίντ Χαν, σε περιοχές που βρίσκονται λίγα μίλια ανατολικότερα απ’ τη δυνητική ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, αλλά εντός δυνητικής τουρκικής υφαλοκρηπίδας, δίνει και το στίγμα των προθέσεων ή περισσότερο ενός παιχνιδιού τακτικής. Ότι, δηλαδή, δεν προκαλεί, βρίσκεται πολύ κοντά στο να περάσει εκτός της τουρκικής θαλάσσιας περιοχής. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν αποδέχθηκε την έκδοση από την Κύπρο Navtex, η οποία είναι υπεύθυνη στη συγκεκριμένη περιοχή. Εξέδωσε δική της Navtex η Άγκυρα. Κι αυτό το παράλογο, που επαναλαμβάνεται, αφορά την προσέγγιση της κατοχικής πλευράς ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι εκλιπούσα, γίνεται ενώ η Τουρκία θέλει να αναθερμάνει τις ευρωτουρκικές θέσεις. Ναι, αλλά η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος-μέλος της Ένωσης. Του Οργανισμού, δηλαδή, που θέλει να διαπραγματευτεί το καθεστώς Ερντογάν.

ΕΙΝΑΙ προφανές ότι μέχρι και τον Οκτώβριο οι κινήσεις από πλευράς της Άγκυρας θα είναι προσεκτικές σε σχέση με τα ευρωτουρκικά και τα ελληνοτουρκικά ( η Κύπρος δεν είναι στην εξίσωση, με βάση την τουρκική προσέγγιση). Θα είναι προσεκτική η κατοχικη δύναμη και αναφορικά με τις σχέσεις  της με τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, αλλά και με χώρες της περιοχής μας, όπως με την Αίγυπτο και το Ισραήλ. Την ίδια ώρα, όμως, οι τουρκικοί σχεδιασμοί δεν παγώνουν.

Πολύ περισσότερο δεν διαφοροποιούνται οι βραχυπρόθεσμοι επεκτατικοί σχεδιασμοί της κατοχικής πλευράς. Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν διεκδικεί ενεργά και με κάθε τρόπο  την ενίσχυση του ρόλου της Τουρκίας στην διεθνή σκηνή. Θέλοντας να καταστεί περιφερειακή δύναμη, η Άγκυρα επιδιώκει να καταστεί ενεργειακή δύναμη. Πώς; Σε βάρος άλλων. Σε βάρος της Κύπρου.