Παράθυρο για ειρηνευτικές συνομιλίες, ώστε να τερματιστεί o πόλεμος στην Ουκρανία άφησε ο Ρώσος πρόεδρος μετά τη συνάντηση που είχε με τους ηγέτες των Αφρικανικών χωρών, πριν από δύο μέρες. Ανοικτή σε διαπραγματεύσεις δηλώνει και η ουκρανική πλευρά, η οποία, όπως και η ρωσική, θέτει όρους προκειμένου να προσέλθει στο τραπέζι των συνομιλιών.

Από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησε ο πόλεμος, οι περισσότεροι αναλυτές τονίζουν πως αργά ή γρήγορα το Κίεβο και η Μόσχα θα αναγκαστούν να διαπραγματευτούν. Η μεγάλη δυσκολίας έγκειται στο να βρεθεί ποια θα είναι η βάση αυτών των συνομιλιών, καθώς οι θέσεις των δύο πλευρών είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Μεγαλύτερο αγκάθι είναι το γεγονός πως η Ρωσία δεν έχει σκοπό να επιστρέψει τα εδάφη που κατέλαβε και η Ουκρανία δεν πρόκειται να σταματήσει να τα διεκδικεί. Που οδηγεί αυτό το αδιέξοδο;

Χάρη στην ισχύ της και τον αιφνιδιασμό, παρά το γεγονός πως υπήρξαν πολλές προειδοποιήσεις πως επίκειται εισβολή, η Ρωσία κατάφερε να καταλάβει κάτι λιγότερο από το 20% του εδάφους της Ουκρανίας. Μόνο ως αστείο, μπορεί να θεωρηθεί η θέση ότι θα τα παραδώσει έτι απλά, για να επανέλθει η ειρήνη. Εδάφη που κερδίζονται με όπλα δεν παραδίδονται πίσω σχεδόν ποτέ σε διαπραγματεύσεις. Επομένως, όλα δείχνουν πως το ουκρανικό ζήτημα εξελίσσεται με ένα τρόπο, που εδώ στην Κύπρο μας είναι απόλυτα γνώριμος γιατί τον βιώνουμε εδώ και πενήντα χρόνια.

Ακόμη και όταν λήξουν οι εχθροπραξίες, που σε κάποια φάση θα γίνει και αυτό, η σύρραξη θα αφήσει πίσω της εδαφικές εκκρεμότητες. Είναι ακριβώς για αυτό το λόγο που ο Ουκρανός πρόεδρος αρνείται κατηγορηματικά να συνομιλήσει με τη Μόσχα, τουλάχιστον για όσο καιρό η άλλη πλευρά κατέχει παράνομα εδάφη της πατρίδας του. «Το να επιτρέψουμε τώρα μια διαπραγμάτευση με τη Ρωσία, όταν ο κατακτητής βρίσκεται στα εδάφη μας, σημαίνει να παγώσουμε τον πόλεμο, να παγώσουμε την οδύνη και τον πόνο», δήλωσε πρόσφατα.

Προφανώς ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι το λέει αυτό γιατί φοβάται για το τι θα ακολουθήσει. Ψηφίσματα από διεθνείς οργανισμούς που θα καταδικάζουν την εισβολή και την κατοχή, δηλώσεις συμπαράστασης από ξένους ηγέτες, διαβεβαιώσεις πως το διεθνές δίκαιο πρέπει να υπερισχύσει. Με λίγα λόγια, μόνο λόγια και επί της ουσίας τίποτε. Κανένας δεν θα αναγκάσει την Ρωσία να αποχωρήσει κανένας δεν θα δώσει στην Ουκρανία, αυτό που επιθυμεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το να αποτελεί ξανά ενιαία χώρα και να ελέγχει όλη την επικράτειά της. Το ουκρανικό θα γίνει ένα νέο κυπριακό.