Ζούμε στην εποχή της πολιτικής παραδοξότητας και του ανορθόδοξου πολιτικού βίου. Αλλιώς, όπως το έχουμε πει πολλές φορές, διαβιούμε την εποχή της παντοκρατορίας της εικόνας, των προσώπων, των δημοσίων σχέσεων και της απουσίας πολιτικής.
Το ένα μπορεί να είναι και συνεπακόλουθο του άλλου, βέβαια, αλλά σίγουρα με αυτά τα δεδομένα θα πορευθεί το επόμενο χρονικό διάστημα η πολιτική ζωή της Κύπρου. Ήδη το σκηνικό για το 2028 αρχίζει να στήνεται από τώρα. Χριστοδουλίδης, Αννίτα και ο άγνωστος ή οι άγνωστοι «Χ» ανάμεσα τους.
Η πρόσφατη έρευνα της Pulse Market Research, που έγινε σε συνεργασία με την ΓΝΩΡΑ, σκιαγραφεί πολύ παραστατικά το πολιτικό σκηνικό όπως είναι αυτή τη στιγμή και όπως προδιαγράφεται να εξελιχθεί στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Μέσα από τα ευρήματα της έρευνας αποτυπώνεται χαρακτηριστικά και η «απολιτίκ» προσέγγιση των πολιτών έναντι της πολιτικής και των πολιτικών. Ενώ λοιπόν η κοινωνία δηλώνει από την μια απογοητευμένη από την Κυβέρνηση και τον Δημοκρατικό Συναγερμό, από την άλλη ο Νίκος Χριστοδουλίδης και η Αννίτα Δημητρίου σαρώνουν σε δημοτικότητα. Μπορεί άραγε αυτό να εξηγηθεί με λογικά πολιτικά κριτήρια; Πώς είναι δυνατό, το 57% να δηλώνει απογοητευμένο από την Κυβέρνηση, αλλά την ίδια ώρα ο Νίκος Χριστοδουλίδης να απολαμβάνει ποσοστά δημοτικότητας όπως την εποχή που ήταν Υπουργός Εξωτερικών. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά και στην έρευνα, αυτό του άνοιξε τις πόρτες για να είναι υποψήφιος Πρόεδρος. Δηλαδή, από ποιόν δεν είναι ικανοποιημένοι οι πολίτες όταν δηλώνουν απογοητευμένοι με την Κυβέρνηση; Το ακόμα πιο παράλογο είναι ότι το 75% δηλώνει ότι η Κυβέρνηση δεν τήρησε τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Συγκεκριμένα, το 46% δήλωσε «σε όχι και τόσο μεγάλο βαθμό» και το 29% καθόλου. Ποιου ήταν οι προεκλογικές δεσμεύσεις που δεν τηρήθηκαν; Δεν ήταν του Νίκου Χριστοδουλίδη; Δεν ήταν αυτός που ήταν υποψήφιος;
Όπως και στην περίπτωση της Αννίτας Δημητρίου. Το 62% δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένο από τον τρόπο που ο ΔΗΣΥ ασκεί αντιπολίτευση. Ακόμα και μεταξύ των ψηφοφόρων του ΔΗΣΥ, το 53%, δηλαδή η πλειοψηφία, δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένη από τον τρόπο με τον οποίο το κόμμα τους ασκεί αντιπολίτευση. Παρόλα αυτά, η πρόεδρος του κόμματος Αννίτα Δημητρίου απολαμβάνει ποσοστά δημοτικότητας που αγγίζουν το 72% και είναι η δημοφιλέστερη αυτή τη στιγμή πολιτικός. Η δημοφιλία της, μάλιστα, όπως και στην περίπτωση του Νίκου Χριστοδουλίδη, αγγίζει όλους του πολιτικούς χώρους. Πώς γίνεται όμως, τη στιγμή που η πλειοψηφία της κοινωνίας δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένη από τον τρόπο που ο ΔΗΣΥ ασκεί τον ρόλο του ως αντιπολίτευση, την ίδια ώρα η πρόεδρος του κόμματος να συγκεντρώνει «μακαριακά», όπως τα χαρακτηρίζουν, ποσοστά; Ποιος καθορίζει δηλαδή τον τρόπο που πολιτεύεται ο ΔΗΣΥ; Δεν έχει λόγο η πρόεδρος του; Δεν ξέρω, αλλά προσωπικά μού ακούγεται ωσάν να λέει κάποιος: «Δεν είμαι ευτυχισμένος στο γάμο μου, αλλά βιώνω την απόλυτη ευτυχία με τη σύζυγο μου».
Οι ίδιες απορίες, αλλά σε μικρότερο βαθμό, ισχύουν και στην περίπτωση του ΑΚΕΛ. Η δημοτικότητα του Στέφανου Στεφάνου αγγίζει το 50%, αλλά το 62% δηλώνει ότι δεν είναι ικανοποιημένο με τον τρόπο που το ΑΚΕΛ πολιτεύεται.
Είναι όλα αυτά φυσιολογικά; Είναι δείγματα μιας υγιούς πολιτικά σκεπτόμενης και ώριμης κοινωνίας;
Απορίες και προβληματισμοί εν μέσω θερινής ραστώνης…
