«Δεν έχω χρήματα για φαγητό», αναφέρει η 19χρονη φοιτήτρια Αμαντίν Σερώ, η οποία σε καθημερινή βάση διανύει διαδρομή μίας ώρας ώστε να εξασφαλίσει τροφή. Το στομάχι της πονάει από την πείνα καθώς περιμένει στην ουρά μιας φοιτητικής τράπεζας τροφίμων κοντά στη Βαστίλη. Μπροστά της περιμένουν ακόμη 500 νέοι. Όπως εξηγεί στους Times της Νέας Υόρκης, τον περασμένο Σεπτέμβριο οι οικονομίες της εξαντλήθηκαν, αφού η πανδημία δεν της επιτρέπει να εργάζεται, πλέον, ως σερβιτόρα και babysitter, δυο δουλειές μέσω των οποίων εξασφάλιζε τα προς το ζην. Από τον Οκτώβριο και μετά αναγκάζεται να τρώει μόνο μια φορά τη μέρα. Έχει χάσει περισσότερα από 10 κιλά. Ο πατέρας της μπορεί να τη βοηθά μόνο με το ενοίκιο και τα δίδακτρα, όμως, δεν έχει τη δυνατότητα για τίποτα παραπάνω. Απολύθηκε τον περασμένο Αύγουστο, μετά από 20 χρόνια εργασίας.
Την ίδια στιγμή ο 23χρονος φοιτητής γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβώνης, Ίβερσον Ρόζας, υπογραμμίζει ότι «έχουμε ανάγκη να εργαστούμε, όμως δεν βρίσκουμε δουλειές». Πριν την πανδημία εργαζόταν πέντε ημέρες την εβδομάδα σε καθεστώς μερικής απασχόλησης σε ένα εστιατόριο. Πλέον, εργάζεται μόνο μια ημέρα την εβδομάδα, με αποτέλεσμα να μπορεί να διαθέσει μόλις €50 το μήνα για τρόφιμα.
Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη προειδοποιούν ότι έχει σημειωθεί ανησυχητική όξυνση της επισιτιστικής επισφάλειας μεταξύ των νέων ανθρώπων, εξαιτίας των κλειστών πανεπιστημιουπόλεων, των περικοπών στις θέσεις εργασίας και των απολύσεων των γονιών τους. Η εξάρτηση από συσσίτια και τράπεζες τροφίμων στην Ευρώπη αυξάνεται δραματικά. Ενδεικτικά στη Γαλλία, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης, οι μισοί νεαροί ενήλικες έχουν περιορισμένη ή αβέβαιη πρόσβαση σε τρόφιμα. Ένας στους τέσσερις παρακάμπτει σε σταθερή βάση, τουλάχιστον ένα γεύμα τη μέρα.
Επιπλέον, περισσότεροι από 8 εκατ. Γάλλοι επισκέφθηκαν πέρσι τουλάχιστον μια τράπεζα τροφίμων. Ο αντίστοιχος αριθμός το 2019 κυμάνθηκε περίπου στα 5,5 εκατ. Η ζήτηση για ανθρωπιστική βοήθεια για τη σίτιση σε όλη την Ευρώπη έχει σημειώσει αύξηση της τάξης του 30%, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Τραπεζών Τροφίμων.
Αν η Γαλλία φαντάζει σε κάποιους μακριά, τότε βρίσκονται σε βαθιά πλάνη. Η παγκόσμια οικονομία γονάτισε και σήμερα γίνεται λόγος για μια ύφεση, η οποία μπορεί να συγκριθεί με τα δεδομένα που επικρατούσαν κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εξάλλου, ήδη γνωρίζουμε ότι και στην Κύπρο γεννήθηκε ανάλογο πρόβλημα με την διαβίωση των νεαρών ατόμων. Πριν από λίγους μήνες, στο πλαίσιο της εκστρατείας «Υιοθετήστε μια οικογένεια τα Χριστούγεννα», ο πρόεδρος του Παγκύπριου Συντονιστικού Συμβουλίου Εθελοντισμού, Ηλίας Δημητρίου, εξηγούσε στον «Φ» ότι για πρώτη φορά στα χρονικά της εκστρατείας απευθύνονται για στήριξη και τρόφιμα νεαρά άτομα και φοιτητές.
Δεν χρειάζεται να περιμένουμε μέχρι να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στην έκταση που το βιώνει η Γαλλία. Δεν χρειάζεται οι νέοι της Κύπρου να πεινάσουν, να αποστεωθούν, να βυθιστούν στην ανασφάλεια. Ο Εμανουέλ Μακρόν αναγνώρισε σχέδιο άμεσης ανακούφισης για τους νέους, το οποίο περιλαμβάνει γεύματα, ψυχολογική υποστήριξη και οικονομική στήριξη. Η Κύπρος οφείλει να το μιμηθεί. Οφείλει να διαμορφώσει ένα σχεδιασμό που θα περιλαμβάνει την εργοδότηση και απασχόληση των νέων και ευάλωτων πολιτών της.
