Οι γονείς λήπτη δημόσιου βοηθήματος καλούνται να επιστρέψουν στο κράτος ποσό περίπου 23.000 ευρώ. Αυτό προκύπτει από πρόσφατη απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου όπου προσέφυγαν οι γονείς, ζητώντας ακύρωση της απόφασης του υπουργείου Εργασίας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με την οποία το εν λόγω ποσό απαιτήθηκε από το κράτος.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, ο γιος του ζεύγους, αποτάθηκε στις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους και βάσει των στοιχείων που έδωσε, θεωρήθηκε πως ήταν δικαιούχος δημόσιου βοηθήματος και συγκεκριμένα Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος.
Μετά την έγκριση του αιτήματος, κατόπιν έρευνας, διαπιστώθηκε ότι στο παρελθόν πωλήθηκε ακίνητο στο οποίο ο αιτητής ήταν συνιδιοκτήτης και το μερίδιο που του αναλογούσε ήταν αξίας σχεδόν 600.000 ευρώ. Ωστόσο, το εν λόγω ποσό δεν χρησιμοποιήθηκε για κάλυψη των αναγκών του αιτητή, αλλά αντίθετα δαπανήθηκε για κάλυψη οικονομικών αναγκών των γονέων του. Οι αρμόδιες υπηρεσίες έκριναν πως συνεπεία του γεγονότος αυτού «ο λήπτης περιήλθε σε κατάσταση που ικανοποιούσε τους όρους παροχής δημόσιου βοηθήματος».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κόβει 5 επιδόματα ο Χάρης και μείωνει άλλα 11 κατά 15%
Στο πλαίσιο εξέτασης της προσφυγής, το Δικαστήριο παρέθεσε τις σχετικές πρόνοιες της νομοθεσίας σύμφωνα με τις οποίες «όλοι οι δωρεοδόχοι ευθύνονται αλληλέγγυα για την απόδοση του ποσού του δημόσιου βοηθήματος που καταβλήθηκε στον λήπτη, αν ο τελευταίος, είχε μεταβιβάσει ή εκχωρήσει στους εν λόγω δωρεοδόχους οποιαδήποτε κινητή ή ακίνητη περιουσία και ως συνέπεια της μεταβίβασης ή εκχώρησης, ο λήπτης περιήλθε σε κατάσταση που ικανοποιούσε τους όρους παροχής δημόσιου βοηθήματος». Είναι στη βάση αυτής της πρόνοιας της νομοθεσίας που το κράτος ενημέρωσε τους γονείς ότι «θεωρείστε ως δωρεοδόχοι και έχετε υποχρέωση επιστροφής ολόκληρου του ποσού δημοσίου βοηθήματος, ύψους €23.294,74».
Με την ίδια επιστολή το υπουργείο καλούσε τους γονείς όπως πληρώσουν το εν λόγω ποσό εντός δύο μηνών και ότι σε αντίθετη περίπτωση θα λαμβάνονταν νομικά μέτρα εναντίον τους, προφανώς για εξασφάλιση του συγκεκριμένου ποσού.
Το Διοικητικό Δικαστήριο, στη βάση των δεδομένων της υπόθεσης, έκρινε πως η περίπτωση ήταν τέτοια που δικαιολογούσε την απαίτηση του κράτους για επιστροφή του ποσού που δόθηκε ως Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, από τους γονείς του λήπτη δημόσιου βοηθήματος οι οποίοι ωφελήθηκαν από την πώληση της περιουσίας του, η οποία τον κατέστησε δικαιούχο. Σημειώνεται ότι η απόφαση του κράτους στρεφόταν και εναντίον του αδελφού του λήπτη. Για τον συγκεκριμένο κρίθηκε πως λανθασμένα ζητείτο η συνεισφορά του, αφού δεν αποδείχθηκε ότι είχε οποιοδήποτε όφελος από την πώληση της περιουσίας του αδελφού του.
Καταληκτικά, η προσφυγή απορρίφθηκε και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώθηκε με αποτέλεσμα οι γονείς να είναι υποχρεωμένοι πλέον να επιστρέψουν τα χρήματα.
