Πριν τα Μεσάνυχτα – Before midnight

Δεκαοχτώ χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση, ο Τζέσι και η Σελίν επισκέπτονται την Ελλάδα και βλέπουν τη σχέση τους να δοκιμάζεται με απρόοπτο τρόπο. Ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ ολοκληρώνει(;) την τριλογία του Τζέσι και της Σελίν 18 χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση στη Βιέννη (Before Sunrise) και εννιά μετά την επανένωσή τους στο Παρίσι (Before Sunset). Αυτή τη φορά το ζευγάρι παραθερίζει με τις δίδυμες κόρες του στη Μεσσηνία και το πελοποννησιακό τοπίο γίνεται αρωγός μιας προσπάθειας διατήρησης της αρχικής φλόγας – όσο αυτό είναι εφικτό. Λιτό, ανθρώπινο, αφαιρετικό και ουσιώδες, το σινεμά του Λινκλέιτερ βγάζει επιδεικτικά τη γλώσσα στο συμβατικό Χόλιγουντ έχοντας ως εφόδια δύο πειστικούς πρωταγωνιστές (ούτε για μια στιγμή δεν πιστεύεις ότι έχεις μπροστά σου ηθοποιούς), ένα υποδειγματικά γραμμένο και συνεπές σενάριο και πυκνούς, αυθόρμητους και σε μεγάλο βαθμό αυτοσχέδιους διαλόγους. Μην περιμένετε κάτι άλλο: είναι απλά ο Ιθαν Χοκ και η Ζιλί Ντελπί να περπατάνε και να μιλάνε για σχεδόν δύο ώρες. Όμως έχει σημασία ΤΙ λένε και ΠΩΣ τα λένε. Έξοχη η φωτογραφία του Μιχάλη Βουδούρη, ανατριχιαστικός ο μονόλογος της Ξένιας Καλογεροπούλου και bonus το “Για ένα τανγκό” της Χαρούλας Αλεξίου. Γνήσιο σινεμά στην απλούστερη μορφή του και μία από τις καλύτερες ταινίες εκείνης της χρονιάς. Μ.Ν.